اگرچه‌ امروز ۱۸ آبان ۱۴۰۰ یکساله شدیم اما آغاز فعالیت آنلاین رسانه ای «موسسه فرهنگی‌هنری آهنگ‌آتیه» به بیش از هفت سال پیش و راه‌اندازی سایت «تامین۲۴» با صفحاتی محدود_ با محوریت مسائل رفاهی و تامین اجتماعی_ برمی‌گردد و پس از نزدیک ۶ سال فعالیت، به مرور موسسه بر آن شد که پیگیری های مجدانه اش را در مسیر تبدیل رسانه در دسترس  به رسانه‌ای قوی تر و با رویکردی فراتر از حوزه رفاه و تامین اجتماعی صرف کند و سرانجام سال گذشته در چنین روزی تلاش هایش با راه اندازی «آتیه آنلاین» به بار نشست، سزاست که از تمامی آنهایی که خواستند این رسانه با تولدی دوباره و این بار قوی تر از گذشته به فعالیتش ادامه دهد، قدردانی کنم.

در زمانه‌ای که به اذعان مسوولان امر با رشد روزافزون «آسیب‌های‌اجتماعی» در کشور روبرو هستیم و به دنبال شیوع کرونا نیز تبعات ناشی از آن به تشدید این مساله در ابعاد مختلف دامن زده است اما از آنجا که گزارش‌کردن این واقعیات تلخ حتی با رویکرد بی‌طرفانه رسانه‌ای در بیشتر مواقع در کشور با محدودیت‌های بی‌شماری همراه بوده و هست، با این وصف خوشحال و شاکر تولید اندک گزارش‌های اجتماعی در این رسانه در شرایط نه چندان باز رسانه‌ای کنونی کشور هستم؛ گزارش‌هایی که تلاش‌شان بر این بود که با مروری بر واقعیات گزنده فقیرشدن مردم، تعلیق زندگی کودکان کار در پشت چراغ چهارراه‌ها، زباله گردی برآمده از مافیای سازمانی، آسانی دسترسی به مواد مخدر، روشندلان مانده بر پشت پستی وبلندی‌های شهری، زندگی‌های منفصل خانوادگی و افسردگان زخم خورده از کرونا و... دلایل شکل‌گیری و راهکارهای درمانی آنها، کارشناسانه به گفت وگو بنشیند. بنابراین جا دارد از تمامی کارشناسان، مسوولان و صاحبنظرانی که در این مدت با شهامت تمام، دغدغه‌های اجتماعی شان را  با «آتیه‌آنلاین» و مخاطبانش شفاف به اشتراک گذاشتند قدردانی کنم.

همین‌جا از صاحب‌نظرانی که پیشتر ارتباطشان با رسانه‌ قابل تحسین بود و اکنون گویی در سایه رگه‌هایی از رخوت، دلسردی و یا شاید هم بی‌اعتمادی  تعامل‌شان با این رسانه کمرنگ‌تر شده است  نیز تشکر می‌کنم چرا که این مفهوم را به «آتیه‌آنلاین» منتقل کردند که در مسیر انعکاس و بررسی واقعیات جامعه باید دقیق‌تر و ثابت قدم‌تر عمل کند چرا که تنها با حاکمیت عملکرد شفاف رسانه‌ای در کشور می‌توان به «جلب اعتماد عمومی جامعه»، « آشتی قهرکردگان با رسانه‌ها» و « تولید محتواهای وزین رسانه‌ای » چشم امید داشت.       

در پایان برای «آتیه‌آنلاین» و دیگر رسانه‌های مکتوب و برخطِ کشور «فراخی و آزادی فضای رسانه ای» که حیات بخش رکن چهارم دموکراسی است و برای خبرنگاران و گزارشگران نیز احساس مسوولیت، تعهد و شمِ خبری بالا آرزو می کنم که با نگاهی موشکافانه و قلمی توانا آنچه که «هست» را ببینند و آنچه که «باید» را گزارش کنند.