به گزارش آتیه آنلاین، فدراسیون ورزش کارگری زمانی نزدیک به ۱۰ سال قبل تاسیس شد اما آنچه از برآیند این فعالیت یک دهه‌ای بر می‌آید این است که نمی‌توان دفاع قابل توجهی از فعالیت این فدراسیون ارائه داد. به همین دلیل شاید به دست گرفتن طرحی در راستای تحول فعالیت‌های این فدراسیون و هدف‌گذاری تازه برای فدراسیونی که به نام ورزشکاران کارگر نام‌گذاری شده است، باید در بین اولویت‌های کاری کمال تنها، مدیر کل جدید فرهنگی و ورزشی وزارت تعاون، کار و  رفاه اجتماعی قرار داشته باشد.

پس از آنکه فدراسیون ورزش‌های کارگری به عنوان بازوی اجرایی ورزش وزارت کار آغاز به کار کرد، انتظار می‌رفت که برگزاری مسابقات قشر کارگران و کارمندان شکل و شمایل بهتری به خود بگیرد و از سازو کار دقیق و برنامه‌ریزی شده برخوردار شود، اما مشکلاتی نظیر کمبود بودجه و از طرفی تعداد زیاد رشته‌ها و ورزشکاران و نحوه برگزاری مسابقات که پیش از تاسیس این فدراسیون از روند خاص خود پیروی می‌کرد؛ شرایطی را ایجاد کرد که این روند به درستی اصلاح نشود. حالا اما با گذشت یک دهه از فعالیت این فدراسیون و زمزمه‌های تخصیص بودجه مجزا به این فدراسیون، نیاز است که نحوه مدیریت و سازماندهی فدراسیون ورزش کارگری مورد تحول اساسی قرار گیرد.  

در این میان بهره بردن از نظر کارشناسان خبره در ورزش، مدیران کارآمد ورزشی، ورزشکاران پیشکسوت و ... می‌تواند به بهبود این تغییرات کمک کند و از طرفی شرایطی فراهم کند که تحولات سرعت مناسبی به خود بگیرد. در حال حاضر نفراتی نزدیک به ۱۴ میلیون کارگر ایرانی در بخش تولید و اشتغال کشور فعالیت دارند و این نفرات در صورتی که ورزش را در برنامه خود قرار دهند علاوه بر اینکه شادابی و نشاط در روند و بازدهی کاری آن‌ها تاثیر بسزایی خواهد داشت، همچینن موجب خواهد شد که سلامت تعداد بسیاری از جمعیت مردم که در بازه قشر کارگری قرار دارند نیز به واسطه فعالیت ورزشی تا حدود زیادی تضمین خواهد شد.  

امروز بر کسی پوشیده نیست که بین حالت وضعیت روحـی و جسـمی کارگـران و بهـره وری و رشـد تولیـد، رابطـه مسـتقیم وجـود دارد. در واقع اگر کارگران با تکیه بر فعالیت‌های ورزشی و برگزاری مسابقات و رقابت سالم بین همتایان خود، به تقویت جسم خود بپردازند به موازات آن وضعیت روحی آن‌ها نیز بهبود پیدا خواهد کرد. در وضعیت اقتصادی کنونی جامعه ایران که بویژه روی قشر کارگری و خانواده‌های آن فشار فزاینده‌ای وارد کرده است، توجه به تقویت روحیه افراد جامعه برای مقابله بهتر با شرایط سخت زیست امروزی، ضرورتی خطیر و  حیاتی است که نباید نادیده گرفته شود.

اگر بر این باور باشیم که امروزه ورزش عامـل رشـد، سـلامت و ارتقـاء سـرمایه انسـانی جامعـه کارگـری اسـت، باید این انتظار را از وزارت کار تعاون و رفاه اجتماعی داشت که نـگاه ویـژه ای بـه ورزش جامعـه کارگری داشته باشند و برای ایجاد تحول اساسی در نحوه مدیریت فدراسیون کارگری و شیوه اجرایی این طرح هر چه زودتر قدم‌های بزرگ و سازنده بردارند. نگاهی به فعالیت‌های اخیر ورزش کارگری و بررسی اجمالی آن، بیش از پیش این موضوع را آشکار می‌کند که، جدی‌ترین و اساسی‌ترین نیـاز ورزش کارگـری کشـور، تحـول و ایجاد بسترهای تازه برای ورزشکاران کارگر اسـت.

آنچه حائز اهمیت و محرز به نظر می‌رسد این نکته است که  فلسـفه تشـکیل فدراسـیون ورزش کارگـری، نیازمند بازنگری اساسی و ارائه طرح‌های بدیع، مدرن و ابتکاری اسـت. امید است با تغییرات صورت گرفته در بخش ورزش وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی، نگاه حاکم به ورزش کارگری نیز شکل مدرن و نوظهورانه‌ای به خود بگیرد تا در نهایت این بخش به سمت و سوی گسترش ورزش همگانی و بهبود شرایط سوق یابد.