با توجه به اینکه اساس و ماهیت وجود و تداوم حیات صندوق‌های بازنشستگی بر پایه مشارکت آینده‌نگر بیمه‌پردازان برای تامین آینده دوران بازنشستگی شکل گرفته و در واقع این سازمان‌ها بستری برای تامین و تضمین معیشت آتی بیمه‌شدگان در قالب بازنشستگان سالهای دور محسوب می‌شود، پیوست ارتباطی و حیاتی نهادهای بیمه‌گر اجتماعی را در قالب سازمان‌های بازنشستگی با زندگی خانواده در دوران بازنشستگی نمی‌توان انکار کرد.

سازمان‌های بیمه‌ای و بازنشستگی به دلیل هدفگذاری و تدوین سیاست‌های موثر در تامین معیشت به عنوان یکی از اساسی‌ترین وظایف خود در قبال خانواده بازنشستگان باید از تمام ظرفیت‌ها و توانمندی بخش‌های مختلف به جهت تضمین پایداری استفاده کنند که سرمایه گرانبهای تجربی و اندیشه جامعه بازنشستگان در طول دوران اشتغال می‌تواند بخشی از حمایت‌های لازم در این زمینه را به صندوق‌های بازنشستگی ارائه دهد.

بازنشستگان به عنوان بیمه‌پردازان سالهای گذشته سازمان‌های بیمه‌ای و مستمری‌بگیران امروز و فردای این نهادها با داشته‌های سالهای فعالیت و اشتغال، به خوبی می‌توانند در سیاستگذاری‌ها و تعیین اهداف درست و متناسب با شرایط صندوق‌های بازنشستگی موثر باشند و در واقع این نهادهای بیمه‌ای هستند که باید برای استمرار حیات و پایداری حیاتی خود از تمامی منابع فکری و اندیشه‌ای از جمله جامعه بازنشستگان بهره‌مندی داشته باشد.

غفلت از دانش اندوخته اقشار بازنشسته در تبیین سیاست‌های مرتبط با اداره صندوق‌های بازنشستگی بخصوص بخش‌های مرتبط با هدفگذاری حوزه خدمات بازنشستگان به طور خاص روند اداره نهادهای بیمه‌ای را با مشکل مواجه کرده و بازدهی مناسب در حوزه ارائه خدمات به بیمه‌شدگان و بازنشستگان را با اختلال مواجه خواهد کرد.

در این بین سازمان تأمین اجتماعی با پوش بیمه‌ای ۵۳ درصد جمعیت کشور در قالب بیش از ۴۵ میلیون نفر و با دریافت حق بیمه از بیش از ۱۵ بیمه شده اصلی و البته پوشش حمایتی، بازنشستگی و درمانی از چهارمیلیون نفر اقشار مختلف بازنشسته، سهم بسیار بزرگ و قابل توجهی از کل پوشش بیمه‌ای و بازنشستگی کشور را در اختیار دارد که ضرورت تدوین ارتباط گسترده آن با جامعه چهارمیلیون نفری بازنشسته تحت پوشش را روشن می‌کند.

این سازمان که سهم بزرگی از بیمه‌شدگان و بازنشستگان حوزه کارگری را تحت پوشش دارد نیز به واسطه تحت پوشش داشتن بیش از ۵۰ درصد جمعیت کشور و برای تحقق هدفگذاری‌های کلان باید از مجموع تجربیات ارزشمند بازنشستگان در قالب راهکارهای پایداری منابع و خدمات تأمین اجتماعی بهره‌مندی لازم را داشته باشد.

در واقع نگاه کارا به بازنشستگان و دیدگاه ارزشمندی در بهره‌برداری از اندیشه و تجربه آنها در راستای سیاستگذاریهای صندوق‌های بازنشستگی شاید یکی از بارزترین شاخص‌ها برای اندازه‌گیری میزان تکریم اقشار بازنشسته باشد و تایید کننده این موضوع نیاز افراد در هر مقطع سنی به ارزشمند شمردن و کارآمدی است.

وجود بیش از ۱۸ صندوق بازنشستگی فعال در کشور و آمار چند میلیون نفری بازنشستگان تحت پوشش این نهادهای بیمه‌ای و مجموع افراد بازنشسته اصلی و تبعی آنها که بخش گسترده‌ای از جمعیت کشور را شامل می‌شوند نشان از گستره خدمات سازمان‌های بیمه‌ای به جامعه بازنشستگی در کشور دارد که البته بخش عمده این خدمات توسط سازمان تأمین اجتماعی به عنوان بزرگترین نهاد بیمه ای و بازنشستگی به بیش از چهارمیلون نفر بازنشسته و مستمری بگیر، صندوق بازنشستگی کشوری با پوشش بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزارنفری بازنشستگان دولت و همچنین سازمان تأمین اجتماعی نیروهای مسلح در حال انجام است.