از طرفی نیروی کار به واسطه پوشش و حمایت بیمه‌ای از سوی سازمانهای بیمه‌ای خدمات گسترده‌ای در بخش‌های درمانی، بیمه‌ای، بازنشستگی و غیره دریافت کرده و به این واسطه تقویت و توسعه اشتغال پایدار و تضمینِ بخشی از امروز و فردای نیروی کار و خانوار تحت پوشش آنها را موجب می‌شود.
همچنین کارفرمایان به عنوان یکی از شرکای سازمان تأمین‌اجتماعی نیز با برقراری ارتباط موثر با نهادهای بیمه‌گر به خصوص سازمان تأمین‌اجتماعی به عنوان اصلی‌ترین نهاد بیمه‌ای پوشش‌دهنده نیروی کار در کشور با واریز سهم حق بیمه خود و نیروی کار به دوام و پایداری تأمین‌اجتماعی و توسعه ارائه خدمات کمک می‌کند.
از سوی دیگر تأمین‌اجتماعی در قالب بزرگترین سازمان بیمه‌ای کشور با پوشش بیش از ۴۵ میلیون نفری و ارائه خدمات متنوع به آنها و همچنین ارتباط مستقیم بیمه‌ای با بیش از ۱۵ میلیون و ۱۳۰ هزارنفر از جامعه نیروی کار به عنوان بیمه شده اصلی به منظور استمرار در ارائه خدمات و ضرورت سیاست‌گذاری در توسعه اهدف مشخص در حوزه گسترش کمی و کیفی پوشش بیمه‌ای نیازمند برقراری ارتباط مستمر با نیروی کار است.
در واقع موقعیت و موجودیت این نهاد بزرگ بیمه‌گر ارتباط مستقیم و بلاواسطه با شرکای اجتماعی در قالب جامعه کارگری به عنوان نیروی کار و کارفرمایان داشته و در واقع ارتباط تعریف شده‌ای در راستای موجویت هرسه فعال بازار کار و تولید و حوزه بیمه‌ای وجود دارد.
براساس محاسبات بیمه‌ای جاری در حوزه فعالیت سازمانهای بیمه‌ای به هر اندازه فعالیت‌های کسب و کار، اشتغال و تولید در کشور فعال بوده و رونق داشته باشد، به دلیل بیمه‌پردازی به سازمان تأمین‌اجتماعی به همان میزان رونق و توسعه پایدار این سازمان را شاهد خواهیم بود.
به عبارتی پایداری و استمرار ماهیت وجودی اشتغال، تولید و سازمان تأمین‌اجتماعی به یکدیگر وابسته بوده و ادامه حیات این فعالان اقتصاد و تولید و همچنین ارتقاء شرایط رفاهی و توسعه نیز به چارچوب‌بندی قانونمند و تعریف شده آنها بستگی دارد.
براساس آمارهای موجود در حوزه اشتغال کشور از جمعیت حدود۶۴ میلیون نفری افراد ۱۵ ساله و بیشتر کشور به عنوان جمعیت در سن کار بیش از ۲۴ میلیون نفر به عنوان افراد شاغل در بخش‌های دولتی، خصوصی و تعاونی مشغول به کار بوده که بیش از ۱۵ میلیون نفر آنها به طور مستقیم به عنوان بیمه شده اصلی تحت پوشش سازمان تأمین‌اجتماعی قرار دارند که بخش بسیار بزرگی از جمعیت شاغلان کشور را شامل می‌شود.
ارتباط بی واسطه سازمان تأمین‌اجتماعی بیش از ۶۰ درصد جمعیت شاغل کشور خودنشان از اهمیت و گستره ارتباطی بخش اشتغال و تولید کشور با تأمین‌اجتماعی داشته که بیانگر ضرورت هدف‌گذاری بر مبنای توسعه دوسویه اشتغال و پوشش بیمه‌ای است.
توسعه پایدار را نیز به دلیل وابستگی به شاخص‌های مختلف مانند اشتغال، رفاه و پوش بیمه‌ای می‌توان به عنوان بخشی از خروجی ارتباطی سازمان تأمین‌اجتماعی با بسترهای اشتغال و تولید در کشور به شمار آورد.
سازمان تأمین‌اجتماعی نیز با صرف هزینه ماهانه بیش از ۳۵هزار میلیارد تومان به عنوان هزینه‌های جاری در بخش‌های پرداخت مستمری بازنشستگی، درمان و دیگر موارد مرتبط، سعی در ارائه با کیفیت و گسترده خدمات به جامعه اشتتغال و تولید و افراد تحت پوشش را دارد که بخش قابل توجهی از این هزینه هنگفت از محل ارتباط با نیروی کار و بیمه‌پاردازی آنها تأمین می‌شود.
نظر شما