به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از بلومبرگ؛ در نقطه عطفی تاریخی که می‌تواند داستان‌های علمی تخیلی را به واقعیت تبدیل کند، برای نخستین بار آزمایش بالینی یک ایمپلنت مغزی انجام شد، که قدرت ارتباط را به افراد فلج باز می‌گرداند.

سیستم Stentrode Synchron در مغز یک داوطلب آزمایشی در بیمارستان Mount Sinai West در شهر نیویورک کاشته شد و به این ترتیب مطالعه درباره دستگاهی آغاز شد که هدف آن تبدیل افکار افراد فلج به اعمال و نوشته است.

برخلاف دیگر رابط‌های مغز و رایانه که تاکنون بکار گرفته شده‌اند، فناوری BCI Synchron به جراحی مغز باز یا سوراخ کردن جمجمه نیازی ندارد. در عوض، می‌توان چیپ این دستگاه را در یک جراحی کمتر تهاجمی که تنها حدود دو ساعت طول می‌کشد در مغز بیمار قرار داد.

دکتر شهرام مجیدی، جراح «نورو اینترونشنال» بیمارستان Mount Sinai و مدرس دانشگاه که این عمل را انجام داده است در توضیح بیشتر مسئله گفت: «رویه کاشت بسیار خوب پیش رفت و بیمار ۴۸ ساعت پس از جراحی توانست به خانه برود».

کارآزمایی بالینی ایالات متحده که یک سال پیش مجوز این دستگاه تحقیقاتی را از FDA دریافت کرد در نهایت شامل شش داوطلب آزمایشی خواهد بود.

سیستم Stentrode بر روی یک دستگاه استنت مانند کاشته شده دائمی در مغز قرار می‌گیرد. این دستگاه از طریق سیاهرگ گردن وارد بدن شده و به وسیله کلونوسکوپی به سمت مغز هدایت می‌شود و در آنجا قرار می‌گیرد. جایی که می تواند سیگنال‌های عصبی را دریافت کند که اقدامات مورد نظر فرد را نشان می‌دهد.

این فناوری پس از قرار گرفتن در مغز، سیگنال‌ها را دریافت کرده و آنها را از یک گیرنده کاشته شده در قفسه سینه کاربر و از طریق بولوتوث به کامپیوتر یا تلفن همراه منتقل می‌کند. این سیگنال‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که با اراده‌ی فرد بیمار عمل می‌کنند. برای مثال فرد بیماری که فاقد توان حرکتی است تنها با فکر کردن به حرکت دادن پای خود (هر چند که پایش تکان نمی‌خورد) قادر به تولید سیگنالی در مغز خود است که از طریق دستگاه به گیرنده منتقل می‌گردد. در این مثال حرکت دادن پا می‌تواند جایگزین کلیک موس شود و با اراده کردن به حرکت دادن پا یا مشت کردن دست امکان تعیین و تعریف معانی آنها برای کامپیوتر وجود دارد. علاوه بر این یک دستگاه ردیابی چشم نیز برای کنترل حرکات مکان نمای موس کامپیوتر استفاده می‌شود.

نتیجه سیستمی است که به افراد مبتلا به فلج شدید اجازه می‌دهد پیامک و ایمیل ارسال کنند، به خدمات بانکی و خرید آنلاین دسترسی داشته باشند، بازدیدهای کامل از راه دور و سایر امکان‌های غیرقابل دسترس را در اختیار داشته باشند و برای کنترل همه این‌ها فقط از افکار خود استفاده کنند. بنابراین تا حدودی استقلال را به زندگی این افراد باز می‌گردانند.

پیشتر این فناوری در استرالیا و در پژوهشی با ۴ داوطلب به‌کار گرفته شده بود. داده‌های این مطالعه که به‌تازگی منتشر شده است، روشن می‌کند که ایمپلنت همه داوطلبان در جای خود باقی مانده و هیچ عارضه جانبی منجر به ناتوانی یا مرگ ایجاد نکرده است. به طور کلی، داوطلبان ‌توانستند به سرعت تایپ حداقل ۱۴ کاراکتر در دقیقه برسند. همچنین این داوطلبان توانستند کنترل دقت ۹۰ درصدی در کلیک‌های موس داشته باشند.