ورزشکاران حرفه‌ای و مدال‌آور همواره برای مردم و کشور افتخارآفرین هستند. این ورزشکاران به صورت تمام وقت، انرژی خود را در فصول مختلف سال صرف شناسایی استعدادها، ارتقاء و آمادگی توان و استقامت بدنی خود می‌کنند تا در نهایت نتایج آن سختکوشی‌ها و ریاضت‌ها، به کسب موفقیت در میادین ورزشی در سطح ملی و جهانی بیانجامد.

مهدی اولاد، ورزشکار ملی‌پوش دوو میدانی، پرتاب وزنه و دیسک یکی از جمله ورزشکاران افتخار آفرین برای کشورمان در میادین ملی و بین‌المللی است. او از سال 2011 به عضویت تیم ملی کشورمان درآمده است. اولاد در مسابقات جهانی توکیو در رشته پرتاب وزنه مدل برنز را کسب کرده و در مسابقات جهانی کره جنوبی سال 2015 نیز مدال برنز پرتاب وزنه را به دست آورد. این ورزشکار ملی کشورمان در مسابقات جهانی 2019 موفق به کسب مدال طلای پرتاب وزنه و مدال برنز پرتاب دیسک شد. همچنین در مسابقات پارالمپیک۲۰۲۰ توکیو در رشته پرتاب وزنه مدال طلا و در رشته پرتاب دیسک مدال نقره را به دست آورده است. این قهرمان ملی پوش در مسابقات جهانی 2023 پاریس نیز مدال طلای پرتاب وزنه و مدال برنز پرتاب دیسک، همچنین در مسابقات جهانی 2024 ژاپن مدال برنز پرتاب وزنه و مدال نقره پرتاب دیسک را کسب کرده است. علاوه بر این، اولاد در بازی‌های آسیایی اندونزی سال 2018 دو مدال طلای پرتاب وزنه و دیسک اندونزی را دریافت کرد. این مدال‌آور جهانی در مسابقات هانگژو موفق به کسب مدال طلای پرتاب دیسک و مدال نقره پرتاب وزنه شد. مهدی اولاد در مسابقات پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس نیز از جمله ورزشکارانی بود که با کسب مدال نقره در رشته پرتاب وزنه برای ایران افتخاری دیگر به ارمغان آورد.

اولاد در گفت وگو با آتیه‌آنلاین به مناسبت موفقیت اخیرش در مسابقات پارالمپیک پاریس با اشاره به اینکه از شش سالگی ورزش حرفه‌ای را با تکواندو آغاز کرده است، معلولیت را فرصت مغتنمی برای بازشناسایی استعدادهای خود می‌داند و با تمرکز بر این موضوع می‌گوید: کم‌بینایی‌ مادرزادی فرصتی ایجاد کرده که بیش از پیش در شناسایی استعدادها و ظرفیت‌های ذاتی و درونی خود تلاش کنم. خوشبختانه علاوه بر دنبال‌کردن حرفه‌ای ورزش تکواندو از شش سالگی، به صورت جدی رشته دوو میدانی را از 24 سالگی پیگیر شدم.

او با اعلام نارضایتی از عملکرد خود نسبت به نتیجه مسابقات پارالمپیک، در بیان دلیل این موضوع، توضیح می‌دهد: سطح آمادگی ورزشکاران در این مسابقات بسیار بالا است. پیش از اعزام، بارها پیامد عدم حضور مربی را هشدار داده بودیم اما گوشزد ورزشکاران را گوش‌شنوایی نبود. متأسفانه آثار این محرومیت از مربی، در نتایج مسابقات آشکار شد. کشور ما مدال‌های طلایی را در برخی از رشته‌ها از دست داد. در مسابقات پاریس بر من نیز در نبود مربی ضربه بزرگی وارد شد که البته جای شکر دریافت مدال نقره همچنان باقی است.

او در پاسخ به پرسش دلایل مطرح شده از سوی مسئولان در خصوص عدم اعزام مربی به مسابقات جهانی می‌گوید: به نظرم دلیل قانع‌کننده‌ای برای ورزشکار و مخاطب وجود ندارد. مسئولان مدام نداشتن سهمیه را مطرح کردند. اگر بحث سهمیه است به جرأت می‌توان گفت که بسیاری از افراد می‌توانستند نباشند که به جای آن مربی اعزام می‌شد.

این مدال‌آور جهانی می‌افزاید: مثلاً در مسابقات پاریس در رشته جودو دو ورزشکار به همراه سه مربی حضور داشتند. در حال که حتی با وجود اینکه مربی من اعلام کرد که تنها آی‌دی کارت برای او صادر شود و هزینه اعزام را خود متقبل می‌شود متأسفانه درخواست او مورد موافقت قرار نگرفت.

او با نقد صریح عملکرد مسئولان در این شکل از بی‌مهری نسبت به ورزشکاران حرفه‌ای می‌گوید: نمی‌دانم تا به‌ کی باید تاوان سهمیه نداشتن‌ها را پس دهیم. اینکه با اتخاذ برخی تصمیمات و رویکردها، مدال‌هایی را از دست می‌دهیم اصلاً سزاوار نیست. اینکه هیچ کسی زیر بار تبعات رویکردهای نادرست نرود و در این میان، دیواری کوتاه‌تر از مربی و ورزشکار نباشد منصفانه نیست.

اولاد در ادامه با اشاره به توقف پرداخت حقوق از سوی صندوق قهرمانان کشور تصریح می‌کند: شغل ما ورزش حرفه‌ای است و تنها در ایام حضور در اردوها حقوق دریافت می‌کنیم و ایام غیر آن، پرداختی‌ای وجود ندارد. با این وصف، متأسفانه 4 سال از عدم پرداخت حقوق این صندوق به قهرمانان نیز می‌گذرد.

او رقم پرداختی صندوق قهرمانان را اندک می‌خواند و در این خصوص می‌گوید: خودم ازسوی صندوق تاکنون دریافتی نداشتم. شنیده‌ام که این صندوق به مدال‌آور طلا 3 میلیون تومان، نقره یک میلیون و 500 و برنز 500 یا 800 هزارتومان ماهانه پرداخت می‌کند که متأسفانه پرداخت همین مبلغ ناچیز از 4 سال پیش قطع شده است. حتی پیگیری و شکایت چندین مرتبه قهرمانان در این خصوص به وزیر ورزش وقت و یا در دیدار با رهبری نیز نتیجه‌ای در پی نداشته است. امیدواریم به زودی مطالبات بحق قهرمانان شنیده شود و در مسابقات آتی نیز مربیان را در کنار ورزشکاران اعزامی داشته باشیم.

گفت وگو: مهین داوری