آیا کالج‌های دانشگاهی ارزشش را دارند؟

با بهبود وضعیت اقتصادی برای جوانان با و بدون مدرک در ایالات متحده آمریکا، آمریکایی‌ها دیدگاه‌های متفاوتی در مورد ارزش مدرک دانشگاهی و هزینه‌های آن دارند. موسسه پژوهشی «پیو» با انتشار آخرین نظرسنجی خود در این باره دیدگاه‌ها آمریکایی‌ها نسبت به موضوع را سنجیده است. بر این اساس تنها یک نفر از هر چهار بزرگسال آمریکایی معتقد است که داشتن مدرک دانشگاهی چهار ساله برای به دست آوردن شغلی با درآمد خوب در اقتصاد امروز «مهم» و تقریباً نیمی از مصاحبه‌شوندگان معتقدند که اهمیت مدرک دانشگاهی از ۲۰ سال پیش کمتر شده است.

به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از موسسه پژوهشی PEW؛ در زمانی که بسیاری از آمریکایی‌ها ارزش یک مدرک دانشگاهی چهار ساله را زیر سوال می‌برند، نتایج اقتصادی برای جوانانی که بدون مدرک دانشگاهی وارد بازار کار می‌شوند در حال بهبود است.

پس از چندین دهه کاهش دستمزدها، کارگران جوان آمریکایی (۲۵ تا ۳۴ ساله) بدون مدرک لیسانس شاهد افزایش درآمد خود در ۱۰ سال گذشته بوده‌اند. ثروت کلی این گروه نیز افزایش یافته است و امروزه کمتر در فقر زندگی می‌کنند. البته در این مدت شرایط برای فارغ التحصیلان جوان کالج نیز بهبود یافته است؛ و در نتیجه، شکاف درآمد بین جوانان فارغ‌التحصیل دانشگاه و جوانان بدون مدرک دانشگاهی کاهش نیافته است.

بر اساس نظرسنجی جدید مرکز تحقیقات «پیو»، افکار عمومی در مورد اهمیت داشتن مدرک دانشگاهی نظرات متفاوتی دارند و بسیاری در مورد اینکه آیا این هزینه ارزش آن را دارد یا خیر، دچار تردید شده‌اند.

بر این اساس تنها یک نفر از هر چهار بزرگسال آمریکایی معتقد است که داشتن مدرک دانشگاهی چهار ساله برای به دست آوردن شغلی با درآمد خوب در اقتصاد امروز «مهم» یا «بسیار مهم است»؛ همچنین حدود یک سوم (۳۵ درصد) می‌گویند مدرک دانشگاهی «تا حدودی مهم است»، در حالی که ۴۰ درصد از مصاحبه‌شوندگان معتقدند که مدرک دانشگاهی برای به دست آوردن شغلی با درآمد خوب «خیلی مهم نیست» یا «اصلا مهم نیست».

تقریباً نیمی از مصاحبه‌شوندگان (۴۹ درصد) می‌گویند که «امروزه اهمیت داشتن مدرک دانشگاهی چهار ساله برای به دست آوردن شغلی با درآمد خوب کمتر از ۲۰ سال پیش است»؛ ۳۲ درصد معتقدند داشتن مدرک دانشگاهی چهار ساله مهمتر از ۲۰ سال پیش است و ۱۷ درصد می‌گویند که به همان اندازه ۲۰ سال پیش مهم است.

اما فقط ۲۲ درصد مصاحبه‌شوندگان معتقدند که هزینه گرفتن یک مدرک دانشگاهی چهار ساله امروز ارزش آن را دارد، حتی اگر کسی مجبور به گرفتن وام برای پرداخت هزینه‌های دانشگاه باشد. حدود ۴۷ درصد می‌گویند که این هزینه فقط در صورتی ارزش دارد که کسی مجبور به گرفتن وام نباشد. و ۲۹ درصد می‌گویند هزینه دانشگاه در هیچ صورتی ارزش آن را ندارد.

این یافته‌ها در بحبوحه افزایش هزینه‌های شهریه و افزایش بدهی دانشجویان به دست آمده است. دیدگاه‌ها در مورد هزینه کالج بر اساس سطح تحصیلات آمریکایی‌ها متفاوت است. اما حتی در میان فارغ التحصیلان چهار ساله کالج، تنها حدود یک سوم (۳۲ درصد) می‌گویند که کالج ارزش این هزینه را دارد، حتی اگر کسی مجبور به گرفتن وام باشد برای پرداخت هزینه‌ها باشد.

فارغ التحصیلان چهار ساله کالج (۵۸ درصد پاسخ‌ها) بسیار بیشتر از کسانی که مدرک دانشگاهی ندارند (۲۶ درصد پاسخ‌ها) می‌گویند که تحصیلات آنها در ارائه مهارت‌ها و دانش مورد نیاز آنها برای به دست آوردن شغلی با درآمد، بسیار مفید بوده است.

تعلقات سیاسی در پاسخ‌ها

دیدگاه‌ها در مورد اهمیت کالج به‌طور گسترده‌ای از نظر حزبی متفاوت است. جمهوری‌خواهان و مستقل‌های متمایل به جمهوری‌خواه بیشتر از دموکرات‌ها و دموکرات‌ها گرایش به گزینه‌های زیر دارند:

«داشتن مدرک دانشگاهی چهار ساله برای به دست آوردن شغلی پردرآمد مهم نیست یا اصلاً مهم نیست» (۵۰ درصد جمهوری‌خواهان در مقابل ۳۰ درصد دموکرات‌ها)

«مدرک دانشگاهی اکنون نسبت به ۲۰ سال پیش اهمیت کمتری دارد» (۵۷ درصد جمهوری‌خواهان در مقابل ۴۳ درصد دموکرات‌ها).

«به احتمال زیاد فردی بدون مدرک دانشگاهی چهار ساله می‌تواند شغلی با درآمد خوب پیدا کند» (۴۲ درصد جمهوری خواهان در مقابل ۲۶ درصد دموکرات‌ها)

روندهای نیروی کار و نتایج اقتصادی برای بزرگسالان جوان

همزمان که افکار عمومی در مورد ارزش کالج ابراز تردید می‌کنند، تجزیه و تحلیل جدید مرکز «پیو» از داده‌های دولتی نشان می‌دهد که جوانان بدون مدرک دانشگاهی نسبت به سال‌های اخیر در برخی اقدامات کلیدی بهتر عمل می‌کنند.

بیش از نیمی از کارگران ۲۵ تا ۳۴ ساله آمریکایی مدرک دانشگاهی چهار ساله ندارند (۵۴ درصد در سال ۲۰۲۳) و درآمد این کارگران جوان عمدتاً از اواسط دهه ۱۹۷۰ تا حدود یک دهه پیش رو به کاهش بوده است.

نتایج به ویژه برای مردان جوان بدون مدرک دانشگاهی در این دوره ضعیف‌تر بوده است. تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که این گروه از اوایل دهه ۱۹۷۰ شاهد کاهش مشارکت نیروی کار و کاهش درآمد بوده، اما دهه گذشته نقطه عطفی برای افزایش درآمد این گروه از کارگران بوده است.

این تحلیل از آنجا که فضا و تجربیات زنان و مردان در نیروی کار متفاوت است، به مردان و زنان جوان به طور جداگانه نگاه می‌کند.

مردان جوان

مشارکت در نیروی کار: سهم مردان جوان بدون مدرک دانشگاهی که کار می‌کردند یا به دنبال کار بودند (جمعیت فعال مردان)، از سال ۱۹۷۰ تا حدود سال ۲۰۱۴ به طور پیوسته کاهش یافت؛ تحلیل جدید «پیو» نشان می‌دهد که در دهه گذشته اوضاع تا حدودی برای این گروه ثابت شده است. اما از ۱۹۷۰ تا ۲۰۲۴، مشارکت نیروی کار در میان مردان جوان با مدرک چهار ساله عمدتا ثابت باقی مانده است.

اشتغال تمام وقت و تمام سال: سهم مردان جوان شاغل بدون مدرک دانشگاهی که به طور تمام وقت و در تمام طول سال کار می‌کنند در طول سال‌ها تا حدودی تغییر کرده است، این روند در دوران رکود نزولی است. اما این رقم پس از رکود بزرگ ۲۰۰۷-۲۰۰۹، به استثنای کاهش شدیدی در سال ۲۰۲۱ که به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ رخ داد، به طور قابل‌توجهی افزایش یافته است. برای مردان جوان شاغل با مدرک دانشگاهی، سهم کار تمام وقت و در تمام سال، در همین دوره تغییر چندانی نکرده است.

متوسط ‌درآمد سالانه: از سال ۲۰۱۴، درآمد برای مردان جوان با تحصیلات دانشگاهی و برای کسانی که بالاترین موفقیت آنها دیپلم دبیرستان است، افزایش یافته است. با این حال، درآمد این گروه‌ها کمتر از درآمد آنها که در اوایل دهه ۱۹۷۰ است. درآمد مردان جوان با مدرک لیسانس نیز در ۱۰ سال گذشته در بیشتر موارد افزایش یافته است.

فقر: در میان مردان جوان بدون مدرک دانشگاهی که مستقل از والدین خود زندگی می‌کنند، سهم فقر در دهه گذشته به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. به عنوان مثال، ۱۲ درصد از مردان جوان با مدرک دیپلم دبیرستان در سال ۲۰۲۳ در فقر زندگی می‌کردند که نسبت به نقطه اوج این رقم (۱۷ درصد در سال ۲۰۱۱) کاهش یافته است. سهم مردان جوان با مدرک دانشگاهی چهار ساله که در فقر زندگی می‌کنند نیز کاهش یافته است اما نه به اندازه نسبت همین کاهش در مردان جوان بدون دانشگاهی.

زنان جوان

مشارکت نیروی کار: سهم زنان جوان با و بدون مدرک دانشگاهی در نیروی کار به طور پیوسته از سال ۱۹۷۰ تا حدود سال ۱۹۹۰ افزایش یافت. در میان زنان بدون مدرک دانشگاهی، این سهم پس از سال ۲۰۰۰ کاهش یافت و به ویژه برای جوانان این کاهش شدید بود. از سال ۲۰۱۴ نیز سهم مشارکت زنان در نیروی کار برای هر دو گروه افزایش یافته است.

اشتغال تمام وقت و تمام سال: سهم زنان جوان شاغل که تمام وقت و در تمام طول سال کار می‌کنند، صرف نظر از میزان تحصیلاتشان، به طور پیوسته در طول دهه‌ها افزایش یافته است. این میزان در طول و پس از رکود بزرگ و دوباره در سال ۲۰۲۱ به دلیل همه‌گیری کاهش یافت. امروزه، بیشترین زنانی که تمام وقت و تمام سال کار می‌کنند فارغ‌التحصیلان داشنگاهی هستند.

متوسط ‌درآمد سالانه: متوسط ‌درآمد زنان جوان بدون مدرک دانشگاهی از سال ۱۹۷۰ تا حدود یک دهه پیش نسبتاً ثابت بود. این زنان کاهش مستمر درآمدی را که مردان جوان غیردانشگاهی در این دوره تجربه کرده‌اند، تجربه نکردند. در مقابل، درآمد زنان جوان با مدرک دانشگاهی در طول دهه‌ها افزایش یافته است و در ۱۰ سال گذشته، درآمد زنان چه با مدرک دانشگاهی و چه بدون مدرک دانشگاهی افزایشی بوده است.

فقر: همانطور که در مورد مردان جوان بدون مدرک دانشگاهی گفته شد، سهم زنان جوان غیردانشگاهی که در فقر زندگی می‌کنند در دهه گذشته به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. در سال ۲۰۱۴، ۳۱ درصد از زنان دارای دیپلم دبیرستان که مستقل از والدین خود زندگی می‌کردند در فقر بودند. تا سال ۲۰۲۳، این سهم به ۲۱ درصد کاهش یافت. اکنون زنان جوان با مدرک دانشگاهی در مقایسه با همتایان خود که تحصیلات کمتری دارند کمتر در معرض فقر قرار دارند.

کد خبر: 74859

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 9 + 9 =