فردین آقابزرگی، کارشناس بازار سهام در گفتگو با «آتیه آنلاین» با اشاره به اینکه در حال حاضر سه دلیل اصلی برای رشد بورس وجود دارد، گفت: در وهله اول، با توجه به اینکه حدود دو سال می‌شود، بازارهای موازی سهام از جمله مسکن، طلا، ارز و خودرو در رکود بسر می‌برند،ارزش و تعداد معاملات در این بازارها به پایین‌ترین حد خود رسیده است.

وی افزود: در این رابطه بازار مسکن به دلیل اینکه در چند سال گذشته قیمت‌ها نجومی بالا رفته و از آن طرف نیز قدرت خرید مردم کاهش یافته، طبیعتا تقاضای واقعی برای خرید کم شده و به دلیل همین رکود به وجود آمده، تقاضای سرمایه‌گذاری نیز به منظور حفظ سرمایه و دارایی افراد نیز با افت فاحشی روبرو شده است.

آقابزرگی ادامه داد: در بازارهای طلا و ارز نیز به دلیل ثبات قیمتی که طی چند وقت اخیر بر این بازارها حاکم بوده، تقاضا برای سرمایه‌گذاری نیز کاسته شده و خودرو نیز با توجه به کاهش فاصله قیمت کارخانه با حاشیه بازار، از جذابیت سرمایه‌گذاری آن کاسته شده، در چنین شرایطی بورس به دلیل اینکه طی چند سال گذشته دائم در حال نزول بوده و به نسبت بازارهای رقیب رشد نکرده، به نظر می‌رسد، حداقل در کوتاه ‌مدت بهترین بازار برای سرمایه‌گذاری قلمداد شود.

این تحلیلگر بازار سرمایه اضافه کرد: در وهله دوم نیز با اصلاح قیمتی که نمادهای بورسی و فرابورسی انجام داده‌اند، طی این مدت، به نوعی می‌توان گفت، آن‌ها در حال حاضر در کف قیمتی خود قرار دارند و نمی‌توان دیگر افت بیشتری را برای بورس با توجه به متغیرهای اقتصاد کلان در کشور، متصور بود، به نوعی قیمت‌ها در این بازار به ارزش ذاتی خود رسیده‌اند و جای اصلاح دیگر واقعا وجود ندارد.

وی گفت: در وهله آخر نیز سطح ارزندگی بازار سرمایه بسیار بالا است و این موضوع از سال گذشته نیز بیشتر شده، اما به دلیل اینکه در حال حاضر نقدینگی بیشتری به نسبت سال گذشته وارد بازار شده، شاهد هستیم، طی چند وقت اخیز بورس یک رشد مقطعی را پشت سر گذاشته است، اما به اعتقاد بنده با توجه به دلایلی که ذکر شد، بورس در زمستان می‌تواند روند رو به رشدی را تجربه کند و حتی شاخص خود را به سطح ۲.۵ میلیون واحدی نیز برساند.

آقابزرگی با اشاره به اینکه تجدید ارزیابی دارایی‌ها برای شرکت‌های بورسی می‌تواند از نظر روانی محرک خوبی به منظور رشد باشد، افزود: اما در این بین یک نکته مهم مغفول مانده و آن نیز عدم معافیت مالیاتی برای شرکت‌ها به منظور تجدید ارزیابی دارایی‌ها است، اگر قرار باشد شرکت‌ها برای این کار مالیات نیز پرداخت کنند، با توجه به اینکه تجدید ارزیابی دارایی‌ها صرف یک عملیات حسابداری بود و نقدینگی را به شرکت وارد نمی‌کند، اگر آن‌ها مالیات را نیز بخواهند پرداخت کنند، عملا از سود شرکت‌ها کاسته خواهد شد و این مسئله جذابیت افزایش سرمایه از این محل را از بین می‌برد.