به گزارش آتیه‌آنلاین، روز گذشته (شنبه) برخی منابع از انتقال تجهیزات نظامی آمریکا به حومه شرقی دیرالزور و آغاز استقرار سامانه دفاعی در میدان نفتی «العمر» دیرالزور خبر دادند. در همین راستا روزنامه الشرق الاوسط چاپ لندن در گزارشی نوشت که برخی منابع نظامی در گفتگو با خبرنگار این روزنامه اعلام کردند، ارتش آمریکا استقرار سامانه دفاعی در میدان نفتی «العمر» در حومه شرقی دیرالزور را آغاز کرد که شامل سامانه‌های دفاعی برای پهپادها و موشک‌های زمین به زمین است. به گفته این منابع آنچه از برنامه پنتاگون مشخص است، این سامانه‌ها در تمام پایگاه‌های ائتلاف بین‌المللی به سرکردگی آمریکا در شهرهای رقه، دیرالزور و حسکه مستقر خواهند شد.

همچنین خبرگزاری العراقیه در خبری اعلام کرد آمریکا کاروانی را از اقلیم کردستان عراق وارد سوریه کرده که شامل ۳۵ کامیون حامل تجهیزات نظامی و لجستیکی بوده است. این تجهیزات به پایگاه ائتلاف آمریکا در روستای تل بیدر در حومه شمالی حسکه و پایگاه نفتی رمیلان در حومه قامشلی منتقل شد. لازم به ذکر است این پانزدهمین کاروان ائتلاف آمریکا است که از آغاز سال میلادی جاری وارد خاک سوریه می‌شود!

سناریوی اشغال

نگاهی گذرا به سیاست‌های واشنگتن در قبال کشورهای خاورمیانه و همچنین آسیای مرکزی نشان می‌دهد که همواره انتقال نیروی نظامی و لشگرکشی به هر جغرافیایی از سوی آمریکا و متحدان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای کاخ سفید بر اساس سیاست تامین منافع حداکثری با اشغال منابع کشورهای مختلف تعریف می‌شود. به عبارت ساده‌تر آنچه امروزه از عملکرد غرب با محوریت آمریکا در رسانه و اندیشکده‌های مختلف مورد ارزیابی قرار می‌گیرد استفاده از شاخص‌های جهان پسند و اغلب مبتنی بر حقوق بشر و آزادی در کنار دمکراسی از سوی غرب برای اشغال و تجاوز با هدف احاطه بر منابع کشورهای مختلف  است. ایالات متحده پس از حادثه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ راهبرد جدیدی را با استفاده از بهانه به دست آمده یعنی تروریسم و نبرد برای آزادی در دستور کار قرار داد. بر همین اساس اشغال افغانستان و تجاوز به عراق با بهانه وجود سلاح‌های کشتار جمعی و مقابله با تروریسم از مصداق‌های بارز در این خصوص است.

واشنگتن پس از ورود به افغانستان و عراق به دنبال تامین هزینه‌های تحمیلی نظامی خود و همچنین ایجاد بستری مناسب برای جذب همه سرمایه‌های موجود در این کشورها به نفع خود بود. علاوه بر این، ناتو و کشورهای همسو با آمریکا که نیروی نظامی خود را در قالب پیمان‌های مختلف از جمله آتلانتیک شمالی و ائتلاف ضد داعش وارد این کارزار کرده بودند نیز به دنبال کسب سهم خود از این هزینه و رویارویی بودند. ادامه حضور نیروهای آلمانی در نوار شمالی افغانستان و حضور مستمر نظامیان بریتانیا در استان‌های جنوبی عراق نیز در همین راستا ارزیابی می‌شود.

اما حالا نوبت به سوریه و شامات رسیده است. کشوری که ابتدا، طعمه سناریوی جامعه اطلاعاتی غرب به سرکردگی آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) شد و پس از خلق بحران و جنگ داخلی، در آخر محصول دو دهه فعالیت ساختار اطلاعاتی غرب به نام داعش و القاعده، آتش جنگ بین‌المللی را در شامات روشن کرد. آتشی که هنوز زبانه‌های آن قابل مشاهده و خسارت‌های برآمده از چنین پدیده‌ای قابل لمس است.

با اوج گیری بحران تروریستی در شامات و اشاعه آن به عراق و سایر کشورهای جهان نه تنها ائتلاف ضدداعش به رهبری آمریکا اقدام مناسب و قابل توجهی انجام نداد، بلکه این بار بهانه حضور، فعالیت‌های ضد تروریستی و مبارزه با داعش عنوان شد. حالا با گذشت چند سال از اوج‌گیری بحران تکفیری‌ها، دیگر انتشار اسناد مربوط به کمک‌های آمریکا و غرب به بنیادگراهای رادیکال در سوریه و عراق تعجب مخاطبان را برنمی‌انگیزد.

یارکشی علیه خاورمیانه

حالا با روی کار آمدن بایدن و پیروزی دمکرات‌ها در واشنگتن، اگر به اعضاء تیم بایدن به شکل اجمالی نگاهی داشته باشیم، میتوانید حضور برخی عناصر حاضر در دولت باراک اوباما و موثر در بحران تروریستی خاورمیانه را مشاهده کنید. فارن‌پالیسی در گزارشی با اشاره به تیم خاورمیانه‌ای بایدن، با تاکید بر این مساله که همه عناصر موثر در خلق و توزیع بحران تروریستی حالا در تیم بایدن حضور دارند نوشت: «برت مک گورک به عنوان مقام با تجربه‌ای که هم در دولت بوش، هم اوباما و هم ترامپ کار کرده در صدد آوردن تیمی از مقامهای امور خاورمیانه به شورای امنیت ملی آمریکا است که شامل چندین تن از عوامل سابق کمپین تحت رهبری آمریکا علیه گروه تروریستی داعش می‌شود». جو بایدن شروع به انتصاب کارشناسان حوزه‌های مختلف با هدف تعامل بر سر بی ثباتی جدید در خاورمیانه است؛ همچنان که دولتش به دنبال تغییر تمرکز اصلی واشنگتن به چین و خارج ساختن آمریکا از جنگهای ادامه‌دار پر هزینه‌ای که برای دو دهه امنیت ملی این کشور را درگیر خود کرده است.

بر اساس این گزارش و با استناد به مقامهای آگاه، هفت مقام جدید از زمانی که جو بایدن به ریاست جمهوری رسیده به تیم خاورمیانه شورای امنیت ملی آمریکا پیوسته‌اند. امیلی هورن، سخنگوی این شورا، با ارسال یک ایمیل به فارن پالسی انتصابات مذکور را تایید کرده است. این مقام‌ها به برت مک گورک، مقام اصلی بایدن برای حوزه خاورمیانه که قبلاً در دولتهای باراک اوباما و دونالد ترامپ فرستاده امور مقابله با داعش بوده گزارش خواهند داد.

به نوشته فارن پالسی مقامهای جدید شامل برخی از کسانی هستند که تحت مدیریت مک گورک در سمت قبلی‌اش خدمت کرده‌اند و به مدیریت سیاست آمریکا در قبال برخی از دشوارترین بحران‌های سراسر جهان حتی با وجود چشمداشت دولت بایدن به بردن تمرکز واشنگتن به سمت دوره به اصطلاح «رقابت ابرقدرتی با پکن بعد از حدود دو دهه درگیر بودن در خاورمیانه» کمک خواهند کرد. سم پارکر از کهنه‌کارهای وزارت خارجه آمریکا قرار است به عنوان مدیر امور ایران و همین طور زهرا بل، از دیگر کهنه‌کارهای این وزارتخانه نیز به عنوان مدیر امور عراق و سوریه و مکس مارتین نیز به عنوان مدیر امور لبنان و اردن به شورای امنیت ملی آمریکا بپیوندند. جاش هریس، یک مقام وزارت خارجه آمریکا که به عنوان معاون رئیس هیات دیپلماتیک در سفارت آمریکا در لیبی خدمت کرده نیز برای مدیریت مسائل شمال آفریقا به شورای امنیت ملی آمریکا می‌پیوندد.

این انتصاب‌ها در حالی در جریان است که انتشار خبر استقرار سامانه‌های پدافندی از سوی واشنگتن در برخی از میدان‌های نفتی و انرژی در سوریه و عراق واکنش دمشق و مسکو را در پی داشته است. هیئت هماهنگی دولتی میان سوریه و روسیه در بیانیه‌ای اعلام کرد تمام اقداماتی که غرب در سوریه اتخاذ می‌کند هیچ ارتباطی با تروریسم ندارد و هدف واقعی آن غارت منابع ملی یک کشور دارای حاکمیت است که عضو سازمان ملل به حساب می‌آید و ما می‌دانیم از این روش برای تقسیم سوریه و افزایش حضور نظامی آمریکا در مناطق شمال شرق استفاده می‌شود. در این بیانیه آمده است: «دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا عملاً اعلام کرده بود که نفت مهم‌ترین دلیل حضور نیروهای آمریکایی در سوریه است.»

تنش میان نیروهای مقاومت و اشغالگران غربی در شرایطی سیر صعودی خود را دنبال میکند که برخی از کارشناسان معتقدند آمریکا و دمکرات‌های کاخ سفید با چراغ سبز به حضور پاپ در عراق به دنبال مدیریت و کنترل تنش در منطقه هستند. از سوی دیگر فشار تل‌آویو به بایدن مزید بر علت شده تا اقدامات در خاورمیانه نه تنها رنگ و بوی تنش زدایی نداشته باشد بلکه با مدل دمکرات‌ها سیاست غرب آنطور در خاورمیانه دنبال می‌شود که هم منافع حداکثری برای واشنگتن به دنبال داشته باشد و هم رضایت صهیونیست‌های سرزمین‌های اشغالی را.

گزارش: اردشیر حبیبی