در واقع میتوان اینگونه نیز اعلام کرد که اگر این مهم نباشد، احتمال پیشرفت جامعه و رسیدن به مقاصد اقتصادی بسیار پایین میآید و هر برنامهریزی که انجام گیرد، با شکست روبهرو خواهد شد. هنگامی که این سه طرف دور یک میز و کنار هم مینشینند میتوانند بسیاری از مشکلات را بیابند و با همفکری هم آنها را برطرف کنند که نتیجه این همکاری میتواند برای جامعه مثبت باشد. البته ناگفته نماند در حال حاضر هم جلساتی تحت عنوان سهجانبهگرایی برگزار میشود اما در پایان جلسه همه طرفهایی که قرار است به نتیجهای برسند، ناراضی هستند. خوشبختانه در دور جدید وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و با روی کار آمدن مدیرعامل جدید سازمان تأمیناجتماعی جهت بهبود وضعیت سهجانبهگرایی و حضور شرکای اجتماعی در رأس امور فعالیتهایی صورت گرفته است که در انتظار به ثمر رسیدن این تلاشها هستیم. ما در انتظار آغاز دوباره شورایعالی تأمیناجتماعی هستیم تا بتواند به همکاری و همفکری هرچه بهتر و بیشتر میان نمایندگان کارگران، کارفرمایان و دولت بینجامد.
اگر نگاهی به تاریخ سهجانبهگرایی در ایران بیندازیم میبینیم در گام اول این فعالان حوزه کارفرمایی بودند که بر تشکیل میزگردهایی که نمایندگان کارگری و کارفرمایی و دولت در آن حضور دارند، مصر بودند تا به تسهیل وضعیت اقتصاد و کار ایران کمک کنند اما متأسفانه در زمانهایی وقفهای در این خصوص به وجود آمد که تنها جلساتی به نام سهجانبهگرایی برگزار میشد و هیچکدام از طرفین راضی از اتاق خارج نمیشدند.
متأسفانه در دولت نهم و دهم نهتنها سهجانبهگرایی رعایت نشد بلکه بر یکجانبهگرایی و تأکید بر مطالبات دولت اصرار میکردند که در آن زمان نیز اعتراض خودمان را به مسئولان وقت سازمان تأمیناجتماعی اعلام کردیم اما در آن زمان هیچ تغییری در چگونگی عملکرد آنها در حوزه مشورت گرفتن از شرکای اجتماعی رخ نداد. در حال حاضر و با وضعیت نابسامان اقتصادی که کارفرمایان با نوسان قیمتها روبهرو میشوند و قیمت مواد اولیه هر روز تغییر میکند، باید بگوییم جای خالی سهجانبهگرایی و شورایعالی تأمیناجتماعی خالی است؛ زیرا حداقل میتوانستیم بگوییم که میتوانیم برای چارهاندیشی دور یک میز بنشینیم و چارهای برای بهبود وضعیت اقتصادی کنونی بیابیم. مسئولان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان تأمیناجتماعی همواره بر سهجانبهگرایی تأکید دارند و این امر باعث دلگرمی شرکای سازمان تأمیناجتماعی خواهد شد.
یکی از مواردی مهم میان سازمان تأمیناجتماعی و شرکای آن - که بعضاً نادیده گرفته میشود- بحث سهجانبهگرایی است. اگر سهجانبهگرایی یعنی هماندیشی نماینده کارفرمایان، کارگران و دولت به صورت یکسان وجود نداشته باشد، عملاً نمیتوان کاری را در مسیر رسیدن به اهداف جامعه کار ایران پیش برد.
کد خبر: 1178
نظر شما