به گزارش آتیه‌آنلاین، آخرین گزارش مشاغل آمریکا، دلگرم‌کننده و در عین حال هم هشداردهنده بود. بزرگترین اقتصاد جهان در ماه ژوییه ۹۴۳ هزار شغل به بازار کار اضافه کرد، اما نرخ اشتغال تا اوایل سال ۲۰۲۲ با سطح پیش از وقوع همه‌گیری برابری نخواهد کرد. گزارش‌ها حاکی از این است که این مسأله بستگی دارد به اینکه آیا می‌توان افرادی را که از بازار کار فاصله گرفته‌اند بار دیگر مجاب به بازگشت کرد یا خیر؟

بیکاری خودخواسته

مشاغل در دیگر کشورهای ثروتمند نیز به احتمال زیاد مدتی طول خواهد کشید تا به دوران اوج قبل از همه‌گیری کرونا بازگردد. تقاضا برای کارگران همچنان کمتر از زمان پیش از شیوع همه‌گیری کروناست. مهمتر از همه این نکته است که مردم از دنیای کار در پی همه‌گیری کرونا کناره‌گیری کرده‌اند.

پیش از همه‌گیری کرونا، جهان ثروتمند از رشد بی‌نظیری در عرصه کار بهره‌مند بود. در سال ۲۰۱۹، سهم بالایی از افراد بالای ۱۵ سال در نیروی کار (یعنی کسانی که مشغول به کار بوده یا در جست‌وجوی آن بودند) وجود داشت که این بالاترین رقم از سال ۱۹۹۰ محسوب می‌شد؛ هرچند جمعیت نیز به سرعت در حال افزایش بود. نرخ اشتغال در سن کار (سهم افراد ۱۶ الی ۶۴ ساله در مشاغل) در بیش از نیمی از کشورهای ثروتمند به بالاترین حد خود رسیده بود.

اکنون بازارهای کار در جهت مخالف و با سرعت شگفت‌انگیزی در حال حرکتند. آمارهای هماهنگ با تأخیر طولانی منتشر می‌شوند، اما حدس و گمان اکثر فعالان این حوزه این است که بر اساس داده‌های هشت کشور، اشتغال در کشورهای ثروتمند سه درصد پایین‌تر از بالاترین رقم سطح پیش از همه‌گیری است. این کسری به حدود ۱۸ میلیون نفر اشاره می‌کند و معنای آن از دست رفتن شمار زیادی استعداد و همچنین درآمدهای مالیاتی است.

اما دلیل این شکاف چیست؟ یک توضیح بالقوه این است که تقاضای بسیار کمی برای نیروی کار وجود دارد. مقیاس تقریبی نیاز کلی به کارگران شامل افزودن تعداد کل افرادی است که قبلاً مشغول به کار شده‌اند، به تعداد موقعیت‌های خالی تکمیل نشده؛ حتی در آمریکا، کشوری که قوی‌ترین بهبود اقتصادی را تجربه می‌کند، این معیار با وجود رشد اقتصادی هنوز سه درصد پایین‌تر از میزان قبل از بحران همه‌گیری کرونا است، حتی به‌رغم رقم بالای واکسیناسیون در این کشور. برخی از شرکت‌ها مانند شرکت‌های تولیدی و مراقبت‌های بهداشتی‌، تقاضای بالایی برای کارگران دارند، اما تقاضای کار برای مشاغل مرتبط با سرگرمی و مهمانداری ۱۲ درصد کمتر از سطح قبل از همه‌گیری است.

پس‌لرزه‌های کرونایی

محدودیت‌های کرونایی مانند ممنوعیت سفر، مطمئناً در توضیح این کاهش تقاضا برای کار در این بخش‌ها دارای نقش است. در پاریس بسیاری از هتل‌ها بسته هستند. در دیگر کشورهای مسافرخیز نیز وضعیت مشابهی وجود دارد؛ هرچند که با افزایش واکسیناسیون می‌توان انتظار بهبود اوضاع در این صنایع را داشت. با این حال شیوع نسخه دلتای کرونا بار دیگر نگرانی‌ها درباره آینده این صنایع را با مشکل مواجه کرده است.  برخی اقتصاددانان صرف هزینه‌های ناکافی را دلیل کاهش تقاضا برای نیروی کار عنوان کردند. در سه‌چهارم کشورهای ثروتمند، «انگیزه مالی» به ‌عنوان معیاری از مخارج دولت در سال جاری میلادی منفی می‌شود.

اما بعید به نظر می‌رسد که دولت‌ها بتوانند کسری کارگران را صرفاً با افزایش هزینه‌ها جبران کنند. در این میان، آمریکا و اتحادیه اروپا را مقایسه کنید. در بهار سال ۲۰۲۰، مجموع ساعات کار در هر دو اقتصاد کاهش داشت. سپس آمریکا بسته‌های بزرگ محرک اقتصادی را تصویب کرد، حال آنکه دولت‌های اروپایی اقدامات به‌ مراتب متعادل‌تری را پیش گرفتند. بازیابی ساعات کار از آن زمان تاکنون در آمریکا به مراتب بهتر بود، اما در زمینه درخواست برای اضافه‌کاری چنین نبوده است.  این موضوع نشان می‌دهد که کسری نیروهای کار صرفاً مختص به مقوله تقاضا نیست.

عرضه کارگران ممکن است بسیار کاهش یابد و بازیابی شغلی را محدود کند. سهم افراد حاضر در نیروی کار در بخش ثروتمند جهان از زمان شروع همه‌گیری کرونا به شدت کاهش داشته و تخمین زده می‌شود که به حدود یک درصد و نیم پایین‌تر از اوج خود برسد. سایر شاخص‌ها نیز به کمبود کارگران اشاره می‌کنند. برای مثال، باید عنوان کرد که دستمزد به نحو چشمگیری افزایش داشته است.

بنابراین‌ برای درک اینکه آیا و چه زمانی کسری کارگر ممکن است کاهش یابد، باید دلیل کاهش عرضه نیروی کار را در نظر گرفت. سه توضیح گسترده وجود دارد: اختلال به دلیل گسترش ویروس کرونا، تأثیر سیاست رفاه و حقوق بازنشستگی و تغییر نگرش‌های بلندمدت ناشی از همه‌گیری. برای مثال، اختلال را در نظر بگیرید. عموماً اعتقاد بر این است که تعطیلی مدارس باعث شده تا والدین‌ به ویژه مادران‌، نتوانند کار کنند؛ هرچند شواهد این امر چیز دیگری را نشان می‌دهد.

تجزیه و تحلیل «جیسون فورمن»، «ملیسا کرنی» و «ویلسون پاول سوم» حاکی از این است که بیکاری اضافی در مادران صاحب کودکان خردسال سهم «ناچیزی» از کسری اشتغال در آمریکا دارد. به‌رغم صحبت از «انشعاب» در اوایل همه‌گیری، در اکثر کشورهای ثروتمند کسری کارگران برای مردان بیشتر است. از سوی دیگر، اختلال در مهاجرت ممکن است دلیل محکم‌تری برای این کمبود نیرو باشد.

گزارش: فرشاد گلزاری