سید حسن موسوی چلک در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین عنوان کرد: زمانی که  فرهنگ گفت و گو نباشد و تصمیم‌گیری  از بالا به پایین باشد طبیعتا بروز نارضایتی، تنش و اعتراضات دور از ذهن نیست.

وی افزود: همواره در تمام دنیا برگزاری تحصن‌ها و  اعتراضات خیابانی با شرکت کنندگانی با چسب‌هایی بر دهان همواره پیام مشخصی دارد به این معنا که مجال گفت و گویی نیست و فضای سنگینی از  سکوت ناخواسته حاکم شده است.

موسوی چلک در پاسخ به پرسش تبعات نداشتن گفت و گو در سطح فردی گفت:  انزوا، ترس، اعتماد به نفس و عزت نفس پایین، سوء تفاهم و از بین رفتن زمینه دفاع از حقوق فردی از تبعات نبودن فضای گفت و گوی سالم است ومعمولا در چنین فضایی افسردگی ها بیشتر می شود و پناه بردن به راهکارهای آنی و مسکن  افزایش پیدا می کند و جایی نیز ممکن است با اعمال خشونت، ناامنی و نارضایتی در روابط بین افراد ایجاد شود.

وی نهادینه نشدن فرهنگ گفت و گو در درون خانواده ها را در افزایش خشونت های خانگی موثر دانست و افزود: وقتی اعضا خانواده نمی توانند با هم گفت و گو کنند به مرور با ایجاد شکاف در بین اعضاء خانواده، حقوق فردی شان نیز نادیده گرفته می شود  و در خیلی از موارد ممکن است نتیجه این شرایط منجر به طلاق یا خشونت هایی از جنس سجاد و غزل  و رومینا و ...می شود.

موسوی چلک تاکید کرد: وقتی در جامعه گفت و گو نمی کنیم و هر کسی فکر می کند حق با خودش است همان طور که در چنین شرایطی سوء تفاهم‌ها در روابط بین فردی افزایش پیدا می کند در درون خانواده و جامعه نیز این مسایل بیشتر نمایان می شود.

این مددکار اجتماعی تصریح کرد: در نتیجه گفت‌وگو است که درک درستی در جامعه بین مردم، مسوولان، سیاست گزاران و اصحاب رسانه و ... ایجاد می شود بنابراین همگان باید بیاموزیم که چگونه شنونده دیدگاه‌های مخالف باشیم که البته باید تاکید کرد تحقق این مهم مستلزم این است که در سطح کلان بستر طرح گفت و گوهای شفاف، صریح، صادقانه و مسوولانه بدون جانبدارای از فردی و یا پیشداوری و قضاوت با پذیرش تفاوت های افراد هموار شود.