به گزارش آتیه آنلاین، بررسی‌ها بیانگر این است، استان‌هایی که نرخ مشارکت اقتصادی‌ آنان با افزایش مواجه شده، بازار کار آنها نیز شاهد کاهش نرخ بیکاری بوده است. موضوعی که رونق فرصت‌های شغلی در این استان‌ها را نشان می‌دهد؛ از طرفی این گزاره بیانگر آن است که دولت توانسته با اقدامات مناسب عرضه و تقاضا را در بازار کار گسترش بدهد که باعث رشد جمعیت فعال شده است.

در زمستان سال ۱۴۰۲ نرخ بیکاری کشور برابر با ۸.۶ درصد، نرخ مشارکت ۴۰.۸ درصد و نرخ اشتغال ۳۷.۳ درصد برآورد شده است. همچنین نسبت به زمستان ۱۴۰۱ نرخ بیکاری کاهش و نرخ مشارکت و نرخ اشتغال افزایش یافته‌اند.

نرخ مشارکت یعنی همان نرخی که رشد آن نشانه پویایی بازار است، معنی جمعیت شاغل یا در جست‌وجوی کار بوده و رشد آن نشانه رونق اقتصاد است.

نرخ مشارکت اقتصادی استان‌ها در زمستان سال گذشته میزان نرخ مشارکت اقتصادی ۱۹ استان کشور با افزایش مواجه شده که از این میان ۱۲ استان بالای یک درصد نرخ مشارکت‌شان با رشد مواجه شده و یک استان نیز نرخ مشارکت ثابتی نسبت به زمستان سال ۱۴۰۱ داشته است.

در سه‌ماهه انتهایی سال گذشته ۲۲ استان با رشد نسبی اشتغال مواجه شدند و ۱۵ استان بالاتر از میانگین کشوری با رشد اشتغال مواجه شدند. در این میان ۱۰ استان کشور نیز با رشد اشتغال بیش از یک درصدی روبه‌رو بوده‌اند.

همچنین در زمستان سال قبل، نرخ بیکاری در ۲۱ استان تک رقمی شده و در ۲۰ استان این روند کاهشی بود. در این بین نرخ بیکاری ۱۶ استان کمتر از میانگین نرخ بیکاری کل کشور بوده است. بیش از ۱۲ استان کشور نرخ بیکاری‌شان با کاهش بیشتر از یک درصد بوده است.

شتاب کاهش نرخ بیکاری زمستان سال گذشته نسبت به زمستان سال ۱۴۰۱، ۱.۱ درصد بوده و این رقم به ۸.۶ درصد رسیده است.

اثرگذاری زیست‌بوم ملی اشتغال بر کاهش نرخ بیکاری و رشد اشتغالزایی

ارزیابی‌ها بیانگر آن است که دولت سیزدهم برای افزایش مشارکت کارجویان و همچنین کاهش نرخ بیکاری و رشد اشتغالزایی، توسعه مشاغل خرد، خود اشتغالزایی و مشاغل خانگی را در دستور کار خود قرار داده است. از این‌رو با اجرای الگوی زیست بوم ملی اشتغال، در همان سال اول فعالیت خود، به دنبال کاهش بیکاری از مسیرهای گفته شده بود. در این میان توسعه فرهنگ کارآفرینی و مهارت‌آموزی و ارزان‌سازی اشتغال به عنوان اصلی‌ترین اهداف این طرح مورد توجه قرار گرفت.

در طرح زیست بوم اشتغال، نوع بیکاری افراد و وضع فعالیت بنگاه‌ها بررسی‌ می‌شود و دستگاه‌ها و نهادهای حاکمیتی، بخش خصوصی و تولید در یک مجموعه قرار می‌گیرند و با هم‌افزایی آنها، فرصت‌های شغلی بسیاری برای جامعه هدف طرح فراهم می‌شود.

در اجرای زیست بوم اشتغال، عنصر آموزش و مهارت‌آموزی حایز اهمیت است و بدون توجه به این دو موضوع و عدم مطالبه بخش خصوصی در این زمینه، اجرای طرح موفق نخواهد بود. زیست‌بوم اشتغال، ۲گروه افراد بیکار و افراد فاقد شغل شایسته را به عنوان مخاطب در نظر دارد و تلاش می‌کند برای افراد بیکار شغل ایجاد کرده و وضعیت شغلی افراد فاقد شغل شایسته را نیز بهبود بخشد.

در این زیست بوم ۲۲رسته شغلی در سطح ملی، هشت رسته در سطح استانی و سه رسته در هر ناحیه در نظر گرفته شده است تا با تقویت این مشاغل، فضای کسب و کار بهبود یابد. بررسی تولید از زاویه اشتغال زیست بوم ملی اشتغال، تولید را از زاویه اشتغال بررسی می‌کند و بر این اساس، به اشتغال‌های متناسب با مزیت‌های ملی، محلی و منطقه‌ای و تولیدات با اشتغالزایی بیشتر توجه شده است.

برای نمونه، بررسی برنامه‌های اشتغالزایی در دولت‌های گذشته نشان می‌دهد همه آنها اشتغالزایی را در ایجاد و توسعه صنایع بزرگ و حتی متوسط جست‌وجو کرده‌اند، در حالی‌ که اینگونه صنایع با وجود مزایای فراوانی که دارند، اما نمی‌توانند حجم وسیعی از اشتغال کشور را برعهده گرفته و تأثیری بر اشتغالزایی بگذارند. اینگونه صنایع نه تنها هزینه اشتغالزایی را افزایش می‌دهند، بلکه در تعداد اشتغال کمی را نیز ایجاد می‌کنند.

به طور مثال، در دو سال نخست دولت یازدهم، هزینه ایجاد شغل در ایران افزایش یافت و به ‌طور میانگین از ۱۰ میلیون تومان تا ۲.۶ میلیارد تومان رسید و در حال حاضر نیز میانگین هزینه ایجاد یک شغل ثابت و پایدار بین سه تا چهار میلیارد تومان برآورد شده است، دلیل آن هم غفلت دولت وقت از توسعه مشاغل خرد، حمایت از کارآفرینان، توسعه و ایجاد بنگاه‌های کوچک و متوسط و حمایت از کسب‌وکارهای کوچک بود. با وجود سرمایه‌بری اکثر صنایع مذکور، علاوه‌ بر اتخاذ سیاست‌های نامناسب ارزی، فقدان استراتژی توسعه صنعتی و مشخص نبودن نقشه راه توسعه صنعتی کشور، از جمله دلایل تمرکز توسعه صنعتی کشور بر تولید محصولات با ارزش افزوده پایین بوده است.

با سپری شدن حدود سه سال از فعالیت دولت سیزدهم، به نظر می‌رسد که زیست بوم ملی اشتغال توانسته به اهداف خود برسد. نشانی آن همین رشد مشارکت استان‌ها همزمان با کاهش نرخ بیکاری و افزایش نسبت اشتغال در آنها است.

به طور کلی دولت با الگوی زیست بوم ملی اشتغال تواسته که با دستگاه‌های مرتبط با حوزه اشتغال هم‌افزایی ایجاد کرده و ایجاد سالانه یک میلیون شغل را محقق کند.