در علم اقتصاد، ترکیب انگلیسی (second best) زمانی به کار می‌رود که نمی‌توان بهترین نتیجه ایده‌آل را به دست آورد؛ از این رو باید به «بهترین گزینه دوم» راضی شد. بر این اساس به نظر من ورود شستا به بورس، به نوعی «بهترین دوم» و یکی از کم‌هزینه‌ترین راهکارهای تأمین کسری نقدینگی سازمان تأمین‌اجتماعی است. به گواهی آمارهای موجود، چند سالی است سازمان تأمین‌اجتماعی از لحاظ نقدینگی به مرحله کسری رسیده و هر ماه مبلغی حدود هزار تا هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان برای عمل به تعهدات‌اش کسری دارد. برای جبران این کسری طی چند سال اخیر یا از بانک رفاه (گاه با بهره ۳۰ درصد و گاه بیشتر از آن) وام گرفته‌ایم و یا شرکت‌های خوب و پربازده را فروخته‌ایم.
سؤال اساسی این است که این سازمان بزرگ و تأثیرگذار، در شرایط فعلی چه راهکارهای دیگری برای جبران این کمبود نقدینگی و تأمین آن از منابع دیگر دارد؟
یک راهکار، کمک دولت است و متأسفانه باید گفت جبران این کسری بودجه از طریق دولت در شرایط فعلی امکان‌پذیر نیست؛ زیرا حتی اگر بر فرض، حسب قوانین بودجه‌ای بالادستی نظیر قانون ششم توسعه کشور و قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمین‌اجتماعی، دولت می‌توانست به تأمین‌اجتماعی بودجه دهد، شرایط اقتصادی کشور فعلا به گونه‌ای نیست که دولت قادر به اجرایی‌سازی این امر باشد.  اگر شرایط اقتصادی کشور و سازمان تأمین‌اجتماعی به گونه‌ای دیگر بود، شاید بهتر بود که ما شستا را وارد بورس نمی‌کردیم؛ چون این به معنای نوعی فروش است، اما با در نظر گرفتن جمیع شرایط، دوباره تأکید دارم که ورود شستا به بورس، کم‌هزینه‌ترین راهکار برای سازمان تأمین‌اجتماعی در جهت تأمین کسری بودجه‌اش بوده است. هرچند در این شرایط که رشد بورس هم زیاد بود، خوشبختانه سازمان تأمین‌اجتماعی از ورود شستا به بورس ضرر نکرد و حتی منتفع نیز شد.
البته صحبت‌های منتقدانی که منابع سازمان تأمین‌اجتماعی را بین‌النسلی می‌دانند و بر این اساس مخالف فروش آنها هستند نیز درست است، اما باید از این منتقدان سؤال کرد که چگونه کسر نقدینگی سازمان را جز از طریق ورود به بورس و فروش شرکت‌های شستا در آن، می‌توان جبران کرد؟
ورود شستا به بورس علاوه بر اینکه نسبت به بقیه راهکارها کم‌هزینه‌تر است، مزایای دیگری نیز دارد، مثلاً فروش شرکت‌های کم‌بازده و پربازده در آن انتخابی نیست. یعنی کار به گونه‌ای رقم نخواهد خورد که پس از مدتی فقط شرکت‌های خوب ‌ما به فروش رسند و تنها شرکت‌های زیانده برای ‌ما باقی بمانندنکته مهم و آخر اینکه همیشه از عمق کم و اندازه کوچک بازار بورس انتقاد می‌شد و شستا با ورود به بازار سرمایه، حجم بازار سرمایه را بالا برد و از این لحاظ بورس و بازار سرمایه هم متنفع شد.