معصومه‌صیدی در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین بیان کرد: « تاب‌آوری » مهارتِ آموختنی در جهت مقاومت در برابر استرس، شرایط ناگوار و فاجعه است، به‌گونه‌ای که قدرت سازگاری و غلبه بر ناملایمات و سختی‌ها را در فرد تا حد چشمگیری ارتقاء می‌دهد.
صیدی تاب‌آور بودن فرد را چیزی فراتر از زندگی بدون تجربه استرس و درد خواند و گفت: افراد پس از گرفتار شدن در ورطه مشکلات و از دست دادن‌ها به احساس غم، اندوه و طیف گسترده‌ای از احساسات دیگر می‌رسند بنابراین در صورت آموختن تکنیک‌های تاب‌آوری، بستر پذیرش و مقاومت در برابر شرایط سخت برای آنها هموار می‌شود.
این دکترای روانشناسی بیان‌کرد: افراد با تاب‌آوری بالا هر اندازه به سمت تاب‌آوری حرکت می‌کنند انعطاف‌پذیری بیشتری از خود نشان می‌دهند و به موقعیت‌های استرس‌زا پاسخ‌دهی مناسب‌تری دارند.
صیدی در پاسخ به پرسشی درباره ویژگی افراد با تاب‌آوری بالا عنوان کرد: تاب‌آوری یک صفت‌شخصیتی و مهارت است که فرد را قادر می‌سازد بر استرس‌های درونی و بیرونی غلبه کند و مانند دیگر مهارت‌های زندگی و روانی در یک پیوستار قرار دارد که یک سر طیف تاب‌آوری و یک سر دیگر شکنندگی است.
این دکترای روانشناسی تاب‌آوری را یک فرآیند پویا و تحت‌تأثیر عوامل مختلف دانست و افزود: تاب‌آوری ممکن است در مراحل مختلف زندگی متفاوت باشد و تحت‌تأثیر تحول افراد در طول زندگی قرار بگیرد.
وی در معرفی عوامل شخصیتی مؤثر بر تاب‌آوری گفت: افراد تاب‌آور معمولاً ارتباطات و حمایت‌های اجتماعی بیشتری دارند و می‌توانند در موقع لزوم از دیگران کمک بگیرند و توانایی آنها در حل مسأله بالا است. به دلیل هدفمندی، به چرایی و معنای زندگی برای خود رسیده‌اند.
صیدی باتاکید بر اینکه افراد تاب‌آور خودآگاهی و بینش بالاتری نسبت به نقاط ضعف و قوت خود دارند، اضافه کرد: این افراد توانمندی‌ها و محدودیت‌های خود را می‌شناسند و معمولاً کنترل درونی بالاتری دارند.
این دکترای روانشناسی گفت: افراد تاب‌آور معتقد هستند که پیامدهای زندگی‌شان حاصل عملکرد خود آنان است و احساس کنترل بیشتری بر زندگی خود و رویدادهای آن دارند و به همین جهت در حوادث و مشکلات خود را در موضع قربانی قرار نمی‌دهند و بنابراین احساس کفایت و کنترل بیشتری را در زندگی تجربه می‌کنند.
وی تاکیدکرد: این افراد معمولاً جرأت‌مندی بالاتری دارند و توانایی «نه» گفتن و «نه» شنیدن بالاتری دارند و می‌توانند بدون پرخاشگری و انفعال با دیگران برخورد کنند.
صیدی در پاسخ به پرسش نوع نگاه و مواجهه فرد تاب‌آور به حوادث و وقایع گفت: افراد تاب‌آور خود را قربانی و مقهور شرایط نمی‌بینند و به دلیل توانایی حل مسأله و جرأت‌مندی می‌توانند احساس کنترل خود را بر شرایط و رویدادها حفظ کنند.
این دکترای روانشناسی ادامه داد: آنها قادر به تفکیک مسایلی هستند که نسبت به آنها کنترل دارند و همین امر سبب می‌شود فعالیت خود را بر حوزه مورد کنترل خودشان متمرکز کنند و با عمل مؤثرتر احساس ارزشمندی خود را افزایش دهند.
صیدی باتاکید بر اینکه افراد با تاب‌آوری بالا در نگاه به مشکلات نیمه پر لیوان را بیشتر موردتوجه قرار می‌دهند، افزود: معمولاً این افراد عمل‌گرا هستند و از تمام توان و ظرفیت خود استفاده می‌کنند. در صورت لزوم می‌توانند از افراد دیگر نیز درخواست کمک کنند و مطمئن هستند در صورت نیاز تنها نخواهند ماند.
نظر شما