علیرضا نجف‌پور در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین افزود: اگرچه آموزش مترجمی زبان ناشنوایان در قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت پیش‌بینی شده اما متأسفانه هنوز این مهم اجرایی نشده است.

او ادامه داد: اگر زمینه و بستر اعزام مترجمان به مراکز مهم هموار شود زمانی که فرد ناشنوا به مترجم مهم نیاز پیدا می‌کند با مشکل ارتباطی جدی مواجه نخواهد شد.

مدیر هیأت مدیره انجمن خانواده ناشنوایان ایران در پاسخ به اینکه «کاشت حلزون برای کدام دسته از ناشنوایان کارساز است»، افزود: کاشت حلزون برای ناشنوایان‌ کاربردی است و کم‌شنوایان می‌توانند از سمعک استفاده‌ کنند.

نجف‌پور تأکیدکرد: مهم‌ترین موضوعی که در این زمینه باید مدنظر قرار گیرد این است که تمام مزایا و معایب عمل جراحی کاشت با فرد کم شنوا در میان گذاشته شود.

وی اضافه کرد: ترجیح این است که فرد کم‌شنوا بعد از ۱۸ سالگی با رضایت خود کاشت حلزون انجام دهد. چندین نفر پس از ۱۸ سالگی کاشت حلزون موفقیت‌آمیزی داشته‌اند.

مدیر هیأت مدیره انجمن خانواده ناشنوایان ایران در ارزیابی حمایت‌ها و خدمات بهزیستی به جامعه ناشنوایان گفت: خدمات سازمان بهزیستی به کم و ناشنوایان بسیار اندک است. اگرچه سازمان برای کاشت حلزون فرد کم شنوا را حمایت می‌کند اما این حمایت اغلب به عمل حراجی کاشت خلاصه می‌شود. اگر بعد از عمل حراجی، کاشت حلزون با مشکلاتی مواجه شود و یا نیاز خدمات داشته باشد حمایت چندانی از سوی بهزیستی دریافت نمی‌کند.

نجف‌پور ادامه داد: اگر قطعاتی از کاشت حلزون معیوب شود از۳۰۰ میلیون تومان و یا بعضا بیشتر از این رقم هزینه نیاز دارد. فرد با کاشت حلزون تا ۵ سال به گفتار درمانی و تربیت شنیداری نیاز دارد و بهزیستی خدماتی در این زمینه به این افراد ارائه نمی‌دهد.

او در بیان عمده‌ترین نیاز و چالش اعضاء انجمن گفت: اغلب از خانواده‌ها و سازمان‌ها شکوه دارند. بیشترین شکایت آنها این است که از خانواده‌ها اختیار اداره زندگی‌شان را سلب کرده‌اند. نمی‌توانند به میل و علاقه خود همسری اختیار کنند و حتی در مورد فرزندآوری آنها دخالت می‌کنند. بعضی از خانواده‌ها در چنین شرایطی تهدید محرومیت از ارث را نیز بعضا مطرح می‌کنند.

نجف‌پور اعطای وام مسکن را از عمده مطالبات ناشنوایان خواند و افزود: علاوه بر تسهیلات مسکن تعلق گرفتن مستمری بهزیستی به«تمام» ناشنوایان و اشتغال از دیگر مطالبات جدی جامعه ناشنوایان است چرا که اغلب این افراد در شرایط حاضر بیکار هستند و به همین دلیل در تأمین هزینه‌های ضروری زندگی، اجاره مسکن، تهیه سمعک و باتری با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می‌کنند.