لطفا در مورد مراقبت‌های دوران بارداری توضیح می‌دهید؟
مراقبت‌های دوران بارداری به صورت ایجاد برنامه منظمی از نظر معاینات، ارزیابی‌ها، نظارت، درمان و آموزش زنان باردار است، به طوری که به وسیله آن می‌توان بسیاری از اختلالات فیزیکی و ناهنجاری‌های روانی که قادرند سیر حاملگی را تغییر دهند، برطرف کرد تا مادر در زمان زایمان از سلامتی کامل برخوردار باشد. زنان باردار در طول دوره بارداری لازم است نکات بهداشتی را برای پیشگیری از علائم بیماری‌زا مانند: انواع ویروس، میکروب، باکتری، انگل و… رعایت کنند، زیرا عدم رعایت نکات بهداشتی در دوران بارداری مشکلات زیادی را برای مادر و نوزاد ایجاد می‌کند.
چرا عفونت‌های ادراری در زنان باردار شایعتر است و علت آن چیست؟
عفونت‌های ادراری شایع‌ترین عفونت‌های دوران بارداری است. بزرگ شدن حالب، مثانه، کلیه‌ها و افزایش جریان خون زمینه را برای شیوع بیشتر عفونت کلیه به وجود می‌آورد. علاوه بر این موارد، فشار بیشتر رحم به روی حالب سبب جمع شدن ادرار در سیستم کلیه‌ها و مجاری ادراری می‌شود و برگشت ادرار به طرف کلیه و حالب‌ها افزایش می‌دهد. این مسأله زمینه شیوع عفونت‌های ادراری است. اهمیت شناخت به موقع و درمان عفونت ادراری در پیشگیری از عوارض آن است که از جمله می‌توان به رشد کم جنین و شروع زودرس دردهای زایمان اشاره کرد. عفونت‌های ادراری در زمان بارداری به علت بهداشت نادرست، دیابت، کم‌خونی داسی شکل و سابقه قبلی عفونت ادراری بیشتر دیده می‌شود.
در دوران بارداری عفونت ادراری دارای چه علائم و نشانه‌هایی است؟
عفونت‌های ادراری در چند شکل طی حاملگی وجود دارند که بر حسب محل درگیری و شدت عفونت علائم مختلفی را ایجاد می‌کنند که عبارتند از: دفع بدون علامت باکتری: در این حالت به رغم وجود میکروب در ادرار، شخص هیچ علامتی مبنی بر عفونت ندارد. شیوع این شکل از عفونت ۲ تا ۷ درصد است و تشخیص آن از طریق آزمایش میسر است. توجه به عفونت‌های بدون علامت بسیار مهم است؛ چراکه ۳۰ تا ۴۰ درصد موارد می‌تواند به عفونت‌های علامت‌دار کلیه و مثانه تبدیل شود. عفونت مثانه: در صورت عفونت مثانه علائم می‌تواند به صورت سوزش و تکرار ادرار و احساس دفع ادرار بروز کند. بیماران اغلب دچار تغییر رنگ ادرار می‌شوند. در این بیماران علائم تب و لرز، تهوع، استفراغ و درد پهلوها وجود ندارد. عفونت حاد کلیه: عفونت حاد کلیه با شیوع ۱ تا ۲ درصد رخ می‌دهد. اغلب بعد از نیمه اول بارداری ایجاد می‌شود. در بیش از ۵۰ درصد موارد یک طرفه و در سمت راست و در ۲۵ درصد موارد دوطرفه است. بیماران اغلب به صورت ناگهانی دچار تب و لرز تکان‌دهنده و درد یک یا هر دو پهلو می‌شوند. ممکن است بی‌اشتهایی، تهوع و استفراغ نیز وجود داشته باشد. به علت ورود پروتئین‌های سمی حاصل از باکتری‌های عفونت‌زا در خون و در صورت ایجاد اشکال بدخیم عفونت ادراری و عدم رسیدگی و درمان مشکلات تنفسی، کم‌خونی و شروع بیش از موعد زایمان به وجود می‌آید.
در مورد درمان این بیماری هم توضیح می‌دهید؟
تشخیص به موقع، درمان مناسب و کامل، پیگیری درمان و کنترل عود عفونت و بررسی و درمان اشکال بدون علامت عفونت ادراری بسیار مهم است. در اشکال بدون علامت درمان با آنتی‌بیوتیک مناسب به طور تک دوز یا به مدت ۳ روز بر اساس کشت و بررسی حساسیت میکروبی و زیر نظر متخصص زنان انجام می‌شود، چراکه درمان ناکافی و نادرست و یا مصرف خودسرانه و نابجای آنتی‌بیوتیک سبب ایجاد اشکال مقاوم عفونت ادراری می‌شود. در صورت وجود علائم عفونت مثانه، درمان را می‌بایست طبق نظر متخصص تا ۱۰ روز کامل کرد. در بعضی از موارد عفونت بدون علامت نیز می‌بایست درمان را تا ۱۰ روز ادامه داد.
چگونه می‌توان از بروز عفونت ادراری پیشگیری کرد؟
- برای پیشگیری از ابتلا به عفونت‌های ادراری، بهداشت شخصی را کاملاً رعایت کنید.
- در صورت ایجاد علائم، عفونت ادراری حتماً به پزشک مراجعه کنید.
- به طور مرتب برای انجام مراقبت‌های زمان حاملگی مراجعه کنید.
- مقدار زیادی آب بنوشید: نوشیدن آب به رقیق شدن ادرار کمک می‌کند، ساده‌ترین راه برای جلوگیری از ابتلا به عفونت ادراری، بیرون راندن باکتری‌ها از مثانه و مجاری ادراری قبل از ورود به سیستم است.
- از محصولات تحریک‌کننده زنانه خودداری کنید: از شستشو با اسپری‌های دئودورانت، پودرهای معطر و سایر محصولات زنانه که به طور بالقوه تحریک‌کننده هستند، خودداری کنید.
- برخی پزشکان به زنانی که عفونت ادراری زیادی دارند توصیه می‌کنند لباس زیر پنبه‌ای بپوشند، به جای وان از دوش استفاده کنند و از پوشیدن لباس‌هایی محکم که می‌توانند باکتری‌ها را در مجرای ادراری به دام بیندازند، خودداری کنند؛ در حالی که این موارد به اندازه کافی برای انجام دادن ساده هستند.
نظر شما