به گزارش آتیه آنلاین، روز گذشته فهرست نامزدهای جشنواره فیلم فجر اعلام شد و بلافاصله بعد از اعلام اسامی، اعتراض‌های زیادی نسبت به نادیده گرفته شدن بسیاری از هنرمندان از جمله بازیگران برخی آثار از سوی سینماگران مطرح شد. اگرچه دیده‌نشدن دیدنی‌ها در چشم داوران فجر حکایت همیشگی ست اما این بار در جشنواره سی و نهم بازی‌هایی از چشم داوران این دوره پنهان مانده که نظر عموم منتقدان و فیلم‌بین‌ها را به خود جلب کرده بود و آن‌ها را بختی برای دریافت سیمرغ می‌دانستند و حالا پس از اعلام نامزدهای نهایی، اثری از این افراد را در لیست مطرح شده نمی‌بینند.
آنچه بیش از همه در اعلام نامزد ها به چشم می آید وباعث انتقاداتی به هیات داوران شد نادیده گرفتن بازی های چند بازیگر است که در این دوره بهترین بازی هایشان را ارائه دادند. هدیه تهرانی برای «بی‌همه چیز»، بهرام رادان برای بازی در «ابلق»، هوتن شکیبا بازی در «تی تی» و «ابلق»، فاطمه معتمدآریا برای «روزی روزگاری آبادان»، سحر دولتشاهی برای «خط فرضی»، پارسا پیروزفر برای «تی تی» و هادی حجازی‌فر برای «بی‌همه چیز» از غایبان نامزدی جشنواره امسال بودند.
این روزها آنچه اغلب منتقدان و اهالی رسانه در آن هم نظر هستند این است که چگونه می شود هدیه تهرانی در فیلم «بی همه چیز» را دید و آن را از قلم انداخت؟ بازی در «بی همه چیز» و نشان دادن احساسات سرکوب شده «لی لی» یکی پرقدرترین اجرای هدیه تهرانی در کارنامه بازیگری اوست که بر پایه‌ی یک بازی اصولی و زیر پوستی شکل می‌گیرد. به جرئت بازی تهرانی در این فیلم از ماندگارترین بازی‌های زنان سینمای ایران در دهه اخیر ست که نبودن نامش در میان نامزدهای بهترین بازیگر نقش اصلی زن به چیزی جز کج‌سلیقگی و بی‌توجهی تعبیر نخواهد شد.
پس از هدیه تهرانی، هوتن شکیبا را می توان قربانی دیگر شیوه داوری جشنواره سی‌ونهم دانست. او پس از دو نقش بسیار سخت و پیچیده با شمایلی متفاوت از آنچه تاکنون ارایه داده در «ابلق» و «تی تی» به قطع مستحق نامزد شدن در بخش مکمل مرد بود اما داوران به سادگی از کنار این بازیگر گذشتند و عجیب است که توانایی های این بازیگر به چشمشان نیامده است.
از طرفی غیبت سحر دولتشاهی برای بازی در فیلم «خط فرضی» در لیست نامزدهای بهترین بازیگر نقش اصلی زن، از جمله مواردی بود که بسیاری را متعجب کرد.
فرنوش صمدی، کارگردان «خط فرضی» در متنی از نامزد نشدن سحر دولتشاهی نوشت: «برای سحر دولتشاهی؛ چند ساعتی از خبر اعلام نامزدهای جشنواره سی و نهم فجر می گذرد و با وجود اینکه از صمیم قلب دوست داشتم همه عواملم در لیست نامزدها باشند از خبر کاندیدا نشدن تو همچنان شوکه‌ام و به دنبال کلماتی می گردم که زحمات تو را برای جان بخشیدن به سارا (نقشی سخت و جانفرسا) در «خط فرضی» توصیف کنم و زبانم قاصر است. سحر جانم بیست سال است که در این سینما کار می کنی و آنچه شایسته تو است اتفاق نیفتاده، ولی همچنان قلب بزرگی داری و برای بازیگری از روحت مایه میگذاری. در اولین تجربه ساخت فیلم بلندم برای من نه فقط بازیگر درخشان، بلکه یک همراه، یک دلسوز و یک آموزگار مهربان بودی. صمیمانه از تو قدردانی می کنم و چه خوشبخت بودم که در کنارم بودی. جشنواره فجر تمام می شود اما امیدوارم داوران در خلوتشان به نادیده گرفتن سحر دولتشاهی کمی فکر کنند»
همچنین بی توجهی داوران به بازی هادی حجازی فر در «بی همه چیز» که تقریبا در اغلب سکانس‌های دشوار این فیلم حضور داشت موجب اعتراض بسیاری از منتقدان شده است. او پیش از این هم در جشنواره سال گذشته برای فیلم «آتابای» نادیده گرفته شده بود، اما حداقل در سال‌های قبل در لیست قرار داشت و سیمرغ نمی‌گرفت اما امسال داوران نام او را حتی در میان نامزدها هم ننوشته‌اند. واقعا چگونه می شود پخته‌ترین حضور تمام سالیان حضور حجازی فر در سینمای ایران را ندید؟
به هر روی بسیاری معتقدند داوری این دوره را در مرحله اعلام و انتخاب نامزدها باید از ضعیف ترین داوری ها در ادوار مختلف جشنواره دانست.در حقیقت مروری حتی گذرا بر اسامی نامزدها و غایبان بزرگ جشنواره سی و نهم تاحد زیادی شناخت سینمایی داوران را با تردیدهای جدی مواجه می‌کند و حکایت از این دارد که داوری در سینمای ایران تا حد زیادی مبتنی بر سلیقه است و فرمول علمی مشخصی در پشت آن وجود ندارد.
نظر شما