به گزارش آتیه آنلاین، بر اساس اطلاعات مرکز آمار ایران سهم اشتغال در بخش کشاورزی در سال ۱۴۰۰، ۱۶.۳ درصد است که این آمار در سال ۱۳۹۹، حدود ۱۷.۴ درصد بوده است. به این ترتیب طی یکسال شاهد کاهش ۱.۱ درصدی در بخش کشاورزی هستیم.

بر اساس آمار این مرجع، تعداد شاغلان در این بخش سه میلیون و ۸۲۷ هزار و ۲۴۵ نفر هستند که نسبت به سال ۱۳۹۹، ۲۱۵ هزار و ۵۸۷ نفر بیکار شده‌اند.

سهم مردان در اشتغال بخش کشاورزی ۱۶.۲ درصد بوده است که این آمار در سال قبلش ۱۷.۲ درصد بوده است بنابراین شاهد کاهش یک‌درصدی در اشتغال بخشی هستیم.

سهم زنان در بخش کشاورزی نیز در سال ۱۴۰۰ نسبت به سال ۱۳۹۹، کاهش ۱.۴ درصدی را نشان می‌دهد. روند کاهشی اشتغال در بخش کشاورزی فقط مختص ایران نیست و بر اساس گزارش‌های بانک مرکزی در دیگر نقاط جهان نیز گزارش شده است.

اگرچه آمارها از ریزش اشتغال در بخش کشاورزی حکایت دارد اما این بخش یکی از بخش‌هایی است که با وجود محدودیت‌های اقلیمی در ایران در سیاست‌های کلان به‌عنوان یکی از حوزه‌های اشتغال‌زا به آن توجه می‌شود. در دهه‌های اخیر، بخش کشاورزی همواره سرمایه‌گریز هم بوده است.

سرمایه‌گریز بودن این بخش به مفهوم افت بیشتر اشتغال در این حوزه خواهد بود. اما آیا راهکاری برای تثبیت مشاغل در این بخش و حفظ وضع موجود، وجود دارد؟

فرشته واعظی کارشناس بورس در گفت‌وگو با آتیه آنلاین درباره تاثیر حضور بخش کشاورزی در بورس و بهبود وضعیت اشتغال در این حوزه بیان کرد: در حال حاضر بخش کشاورزی چندان در بورس کالا حضور ندارد. ما فقط بحث زعفران را در بورس داریم.

وی با اشاره به موفق نبودن عرضه جو در بورس کالا بیان کرد: برای اینکه بتوانیم بخش کشاورزی را وارد بورس کنیم، نیاز به یکسری زیرساخت‌ها وجود داشت. کشاورزان نمی‌توانند وارد سامانه‌ها بشوند و مشکلاتی از این دست برای ورود کشاورزی به بورس وجود دارد.

این کارشناس بورس گفت: برای حل این مشکل کشاورزان هر شهر باید به شرکت‌های تعاونی و بازرگانی بار را تحویل بدهند و با آنها طرف باشند. بورس هم با شرکت‌های بزرگ طرف باشد.

وی ادامه داد: اینها مشکلاتی است که خیلی راحت قابل حل است اما در بخش کشاورزی خیلی نگاه‌های دیگر باید باشد. قیمت‌ها همسان‌سازی شود. فصل مصرف هر چیزی باید مشخص شود. این وسط کشاورز ضرر نکند و تلاش برای ورود کالای کشاورزی به بورس، دلال و واسطه را بیشتر نکند.

واعظی درباره اثر حضور کشاورز در بورس و خروج این بخش از حالت سنتی بر اصلاح ضریب اشتغال عنوان کرد: این مسئله نیازمند زمان زیادی مخصوصا در ایران است. وقتی بخواهیم یک راه راحت‌تر برویم، مقاومت‌ها زیاد می‌شود.

وی ادامه داد: حتی در بحث خودرو که از نظر زیرساخت‌ها خیلی با بخش کشاورزی فرق می‌کند، برای ورود این کالا به بورس نتوانستیم موافقت تمام نهادها را بگیریم و نهادهای بالاتر موافق این عرضه نبودند.

این کارشناس بورس گفت: شفاف سازی در هر چیزی بد نیست و من از حضور بخش کشاورزی در بورس استقبال می‌کنم در صورتی که همه موافق شفاف‌سازی باشیم و بخواهیم این کار انجام شود، نه اینکه با دست پیش بکشیم و با پا پس بزنیم.

وی افزود: باید در یک نظام هماهنگ، تصمیم‌سازی انجام شده و کار شروع شود.

واعظی درباره مزیت‌های حضور بخش کشاورزی در بورس گفت: این حضور باید به نفع خود کشاورز باشد و دست‌های واسطه حذف شود. باید با این ابزار سود بیشتری نصیب کشاورزی شود و با شفاف سازی بهتری کالای خود را بفروشد.

وی گفت: باید شرکت‌ها و نهادها بهتر همدیگر را بشناسند. به کمک بورس می‌توان یکسری انبارها تشکیل داد تا دیگر لازم نباشد همه با یکسری مراکز خاص در ارتباط باشند.

این کارشناس بورس عنوان کرد: من خودم به شخصه با قرارداد آتی کشاورز خیلی موافق هستم. اگر اختیار معامله یا قراردادهای آتی فعال شود، خیلی خوب است.

وی در تشریح سخن خود بیان کرد: اختیار معاملات یکسری پوشش ریسک هم برای خریدار و هم فروشنده دارد. نرم‌افزارهای قیمتی، شرایط آب و هوایی و تولیداتی که شاید میزان آن در هر سال کم و زیاد شود، از طریق معاملات آتی می‌توان این بار را دو ماه زودتر خریداری کرد و ریسک را به حداقل رساند.

واعظی گفت: به کمک این ابزار کشاورز وقتی کارش را انجام می‌دهد، می‌داند شش ماه بعد بارش را با چه قیمتی می‌تواند بفروشد و این یک انگیزه‌ای برایش خواهد شد. هرچه امنیت در این حرفه تضمین شود، احتمال توسعه بخش کشاورزی هم بیشتر فراهم می‌شود.