وضعیت بسیاری از کارگران مهاجر شاغل در خانه‌های سالمندان در انگلستان، تحت تاثیر قوانین جدید مهاجرتی قرار گرفته است. در حالی که بخش زیادی از کارگران و کارمندان خانه‌های سالمندان در انگلستان را مهاجران تشکیل می‌دهند، اکنون این افراد تصمیم گرفته‌اند که در پی قوانین جدید مهاجرتی به کانادا یا آمریکا مهاجرت کنند.

اخذ ویزای بهداشتی و مراقبت اجتماعی که بعد از بحران کرونا در انگلستان رواج یافت، بسیاری از افراد را خصوصا از کشورهای آفریقایی روانه‌ی انگلستان کرد. این افراد جوان به دنبال استفاده از آموزش‌های پزشکی در یک کشور پیشرفته راهی این کشور شدند. در این مسیر، استقبال مراکز نگهداری سالمندان از مهاجران باعث شد تا روند مسیر مهاجرت این کارگران تسهیل شود و این افراد هر چه سریع‌تر به انگلستان بیایند، اما کار کردن در این مراکز راحت نیست و سالمندان که بسیاری از آن‌ها بالای ۱۰۰ سال سن دارند، به نیازهای پزشکی پیچیده‌ای نیاز دارند؛ از شستن تا پوشاندن لباس و از غذا دادن تا چرخاندن از محوطه.

اما با وجود سختی این کار که باعث می‌شود بسیاری از افراد حاضر به انجام آن نباشند، قوانین جدید مهاجرتی باعث وخیم‌تر شدن وضعیت این مهاجران شده است. در ۴ دسامبر، وزیر کشور انگلستان، جیمز کلورلی، از آخرین برنامه‌های دولت برای کاهش مهاجرت خالص، که از آمدن همسران و فرزندان کارکنان بخش مراقبت به بریتانیا جلوگیری می‌کند، رونمایی کرد. برای دولت، این بخش یکی از راحت‎‌ترین بخش‌ها برای کنترل مهاجرت است. در سال منتهی به سپتامبر ۲۰۲۳، ۱۴۳۹۹۰ نفر از این مسیر وارد انگلستان شده‌اند که ۱۷۳۸۹۶ افراد تحت تکفل را نیز با خود به همراه داشته‌اند.

قطعا خبر تغییر قوانین مهاجرتی زندگی بسیاری از افراد که در این بخش فعال هستند را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بسیاری از این افراد اکنون به فکر مهاجرت به آمریکا، کانادا و استرالیا هستند؛ جایی که در عین وجود محدودیت‌های کمتر، کارگران از حقوق بالاتری هم برخوردار خواهند بود. به طور مثال، در ایالات متحده، متوسط حقوق یک پرستار قانونی «دو یا سه برابر» نرخ بریتانیا است، در حدود ۸۰۰۰۰ دلار (۶۳۰۰۰ پوند) در سال.

علاوه بر این، مدیران این مراکز مراقبتی هم از تغییر قوانین مهاجرتی نگران هستند، چرا که بخش عمده‌ی کارگران آن‌ها را مهاجران تشکیل می‌دهند. آن‌ها معتقدند که قوانین جدید آسیب جبران‌ناپذیری به این بخش وارد خواهد کرد. این در حالی است که به گفته‌ی این فعالان، مسیر سخت و طولانی برای رسیدن به این مرحله و تسهیل مسیر استخدام مهاجران در این بخش طی شده است و این تغییرات قوانین مهاجرتی افراد را از مهاجرت به انگلستان منصرف خواهد کرد.

همچنین، استخدام کارگران محلی در این بخش، سال‌هاست که به یک چالش تبدیل شده است. جذب افراد محلی در این شغل بسیار دشوار است. مشاغل پردرآمد و کمتر استرس‌زایی وجود دارند که کارگران محلی را به خود جلب می‌کنند. بنابراین برای جذب افراد محلی، دولت می‌بایست دستمزدها در این بخش را بهبود ببخشد و این شغل و حرفه را برای همه‌ی افراد جذاب‌تر کند، اما این تغییرات اخیر، کارگران را هرچه بیشتر از این بخش خواهد راند و پر کردن ۱۵۲۰۰۰ جای خالی را دشوارتر می‌کند. در حال حاضر مراقبت‌های اجتماعی در انگلستان در لبه‌ی پرتگاه قرار دارد. اگر شرکت‌های ارائه‌کننده‌ مراقبت‌های اجتماعی با کمبود پرسنل روبه‌رو باشند، این مسئله به یک بحران ملی تبدیل خواهد شد و شرکت‌ها رو به ورشکستی خواهند نهاد. این چیزی است که دولت انگلستان در سیاست‌های جدید مهاجرتی خود باید در نظر داشته باشد.