پایتخت‌های چاقی جهان

با این که زمان زیادی از وقتی که مردم چیز زیادی برای خوردن نداشتند نمی‌گذرد، اما اکنون کفه‌ی ترازو به سمت پرخوری چرخیده است. مطالعه‌ای که در ۲۹ فوریه در ژورنال پزشکی Lancet منتشر شد، نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۲، آخرین سالی که داده‌های مربوط به آن در دسترس است، بیش از یک میلیارد نفر به عنوان افراد چاق طبقه‌بندی شده‌اند. یافته‌های این تحقیق که بر اندازه‌گیری وزن و قد بیش از ۲۲۰ میلیون نفر از تقریباً ۱۹۰ کشور جهان استوار است، نشان می‌دهد که میزان چاقی در میان بزرگسالان از سال ۱۹۹۰ دو برابر و در میان کودکان و نوجوانان چهار برابر شده است.

چاقی معمولاً با نسبت وزن (به کیلوگرم) به مجذور قد (بر حسب متر) تعیین می‌شود که به شاخص توده بدنی (BMI) معروف است. در این مطالعه، BMI بالای۳۰، چاق در نظر گرفته می‌شود. البته این محاسبه داده‌های نادرست نیز دارد. به عنوان مثال، بیشتر بدنسازان به دلیل وزن ماهیچه‌هایشان، علیرغم داشتن چربی بسیار کمی، به عنوان چاق طبقه‌بندی می‌شوند. اما به صورت کلی، این یک قانون کلی مفید است. مطالعات نشان داده‌اند که بیشتر افراد با BMI بالای ۳۰ به طور قابل توجهی بیشتر از افراد با BMI ، ۲۳، از بیماری‌هایی مانند دیابت رنج می‌برند. همچنین BMI بالاتر از ۳۰، خطر ابتلا به بیش از ۱۲ نوع سرطان را افزایش می‌دهد. بنابراین، تصور می‌شود که چاقی سالانه حدود ۴ میلیون نفر را می‌کشد.

پایتخت‌های چاقی جهان

طبق آمار، بیش از ۶۰ % از بزرگسالان در پلی‌نزی و میکرونزی در سال ۲۰۲۲ با چاقی دست به گریبان بوده‌اند که بالاترین میزان در جهان است. این مسئله به احتمال زیاد نتیجه تغییر رژیم غذایی و فرهنگی است که در این کشورها اتفاق افتاده است. همچنین تونگا بالاترین نرخ چاقی را برای زنان داشته (۸۱٪ چاق) و ساموآی آمریکایی بالاترین میزان را برای مردان (۷۰%) داشته. کشورهای آفریقایی و خاورمیانه نیز که از لحاظ تاریخی همواره با سوءتغذیه همراه بوده‌اند، اکنون با افزایش وزن روبه‌رو هستند. ترکیه با نرخ ۴۳ %، پایتخت چاقی اروپا برای زنان و رومانی با ۳۸% چاقی پایتخت اروپا در چاقی مردان است. زنان و مردان فرانسوی با ۱۰% چاقی، لاغرترین افراد در این منطقه هستند. این میزان در آمریکا چهار برابر بیشتر است، جایی که ۴۴ % از زنان و ۴۲% از مردان دارای BMI بالای ۳۰ هستند.

نرخ چاقی جهانی در حال حاضر به طور قابل توجهی از سهم بزرگسالان کم وزن (BMI زیر ۱۸.۵) بیشتر است. این رقم برای کودکان و نوجوانان نیز در حال افزایش است. این مطالعه نشان داده که تعداد کودکان چاق از کودکان کم وزن در دو سوم کشورهای مورد مطالعه بیشتر است. در کشورهای ثروتمند چاقی دوران کودکی در خانواده‌های فقیر متمرکز است. اما در کشورهای فقیر، بیشتر این کودکان طبقه متوسط هستند که از چاقی رنج می‌برند. بنابراین با افزایش متوسط درآمد، کودکان بیشتری به دسته افراد دارای اضافه وزن وارد می‌شوند. همچنین، بسیاری از کشورهای فقیر اکنون با "اپیدمی مضاعف" سوء تغذیه و چاقی روبرو هستند.

اینکه افراد زیادی با مسئله افزایش وزن دست و پنجه نرم می‌کنند، نشان می‌دهد که مسئله چاقی چیزی بیش از اراده برای گرفتن رژیم غذایی است. بدن انسان برای زنده ماندن در زمستان‌ها و قحطی‌ها تکامل یافته است و به گونه‌ای طراحی شده که وزن بدنش افزایش یابد و به همین خاطر در برابر تلاش برای از دست دادن وزن مقاومت می‌کند. در کنار این مسئله، انبوهی از غذاهای ارزان و فوق فرآوری شده و سبک زندگی کم‌تحرک نیز به اضافه وزن افراد دامن زده است. این مسئله باعث شده تا انبوهی ازداروهای کاهش وزن در حال ورود به بازار شوند، هرچند برای اکثر افراد این داروها بسیار گران هستند. با گذشت زمان به احتمال زیاد، شرکت‌ها و نهادها، شروع به کمک به کشورها برای حل مشکلات چاقی کنند، اما معکوس کردن روند چاقی افراد، مستلزم جلوگیری از چاق شدن بیشتر کودکان و بزرگسالان در وهله اول است که به مداخله دولت‌ها بسیار نیاز دارد.

کد خبر: 69282

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 3 + 1 =