به گزارش آتیه آنلاین به نقل از روزنامه ایران، این درحالی است که وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی برای کاهش حوادث ناشی از کار برنامه ویژه ای در دستور کار دارد.

سکانس اول
دیدگان پر دردش روی انبوه جمعتی که در پیاده روها رفت و آمد می کنند، می لغزد، انگار از این همه عابر کسی نیست که به درد دلش گوش دهد. تا همین چند وقت پیش کارگر ماهری در یکی از معادن کشور بود، اما حالا که دستش قطع شده ناتوان و از کار افتاده است، اگر سینه اش را بشکافند، آن وقت است که می گوید از ترس از دست دادن شغلش تن به تحمل وسختی کارهایی داده که خارج از استاندارد ایمنی بوده و کارفرماها از کاهش تعداد بازرسان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نهایت سوءاستفاده را برده اند.

سکانس دوم
کامیون بزرگ آبی رنگی جلوی رستورانی رنگ و رو رفته و کوچک در کنار جاده می ایستد، لوله اگزوزش به نرمی خرخر می کند، داخل رستوران، رادیو روشن بود اما هیچکس انگاری گوش نمی کرد. هوا گرم و خشک بود، در اوج تابستان در وسط کویر راننده کامیون، تنها مشتری رستوران بین راهی روی چهار پایه ای نشسته بود، آرنج هایش را روی پیشخوان رستوران فکسنی تکیه داده بود و هنگام چای خوردن گارسون لاغر را نگاه می کرد. مثل همه آدم های بیابانگرد، رک و بی پروا گفت «دیدمش، نزدیک چهار ماه پیش. عمل کرده بود، دست راستش را تا آرنج بریده بودند.» و پیرمرد فرتوت صاحب رستوران گفت: «یک هفته پیش من هم دیدمش، بسیار مستاصل بود، دست راستش را از بازو آرنج قطع کرده بودند.»

راننده کامیون در حالی که از جایش بلند شد گفت، تنها چیزی که کارفرماها به آن می پردازند، رسیدن به حداکثر سود با حداقل امکانات و تجهیزات است، آن هم در شرایطی که حوادث کارگری هرروزه با افزایش مواجه می شود. کارگران نیز برای پر کردن شکم خود و خانواده شان بدترین کارها را در شرایط سخت و طاقت فرسا تحمل می کنند، تنها برای اینکه روزیشان را کم یا زیاد از دل همین کارها بیرون بکشند. راننده کامیون در حالی که به صاحب رستوران پشت کرده بود و در حال بیرون آمدن از رستوران، صاحب رستوران را خطاب قرار داد و بدون نگاه کردن به آن گفت: «به واقع آنها برای رسیدن به حداقل معیشت و تامین زندگی خود، حوادث را به جان می خرند تنها برای اینکه خانواده منتظر آنها هستند.» چند لحظه بعد کامیون در دل کویر محو می شود و صاحب رستوران، تنها در کنجی نشسته و به روزهایی فکر می کرد که چگونه انگشتان پایش را در کارگاه تراشکاری از دست داده بود.

سکانس سوم
گرگ و میش غروب است. کویر یواش یواش بر اساس تناسب اقلیمش به سردی می گراید، کیهان، در شهر کرمان با تانی در میان عابرانی که هیچ توجهی به آن ندارند در حرکت است آن هم با تنها یک دست ...

به ساختمان دفتر معدنی که سالها برایش کار کرده است، می رود، رئیس روی صندلی لم داده و سرش را پایین انداخته، انگار نه انگار که کسی وارد اتاقش شده است. «کیهان» با لبخندی تلخ شروع به حرف زدن می کند، به حنجرهاش فشار می آورد و با صدایی گرفته می گوید:

پسرم؛ رئیس... پسرم چند روز پیش مرد.

هوم!... چطور شد مرد؟

کیهان همه بالا تنه خود را به سمت او می گرداند و جواب می دهد:

خدا می داند! فکر کنم از مننژیت مرده باشد. سه روز در مریضخانه خوابید، بعدش مرد. خواست خدا بود.

کارفرما بلند می شود، به طرف «کیهان» حرکت می کند، دستهایش را روی شانه هایش می گذارد، سعی می کند، نقش رئیس خوب را بازی کند به او تسلیت می گوید و در عین حال بر می گردد و می گوید: همه مان می میریم، اما صبر بهترین راه علاج است، من فعلا با توجه به وضعیت جسمی ات نمی توانم برایت کاری بکنم اما می توانم در آینده ای نه چندان دور کاری برایت پیدا کنم.

سکانس چهارم
روایت هایی از این دست، روزانه مشاهده می شود، روایت هایی که حکایت از سرنوشت تلخی دارد که کارگران در نبود امنیت شغلی تن به هر کاری می دهند؛ آن هم در سایه نبود نظارت کافی بازرسان وزرات تعاون، کار و رفاه اجتماعی که به دلیل کاهش تعداد آنها نمی توانند بر تمامی کارگاه ها و تولیدی ها نظارت داشته باشند.

در طول یک ماه گذشته تعداد حوادث کار به قدری بالا و دردناک بوده که نمی توان به سادگی از آن گذشت؛ «مرگ و مصدومیت سه کارگر شرکت فرآورده های نفتی پترو تات ماهان»، «مرگ ۵ کارگر زن سردخانه بروجن بر اثر آتش سوزی در سرویس کارگران»، «مرگ چهار کارگر دامداری بر اثر استنشاق گاز سمی در خراسان رضوی»، «مرگ پنج نفر از کادر درمان شبکه بهداشت میرجاوه بر اثر حادثه تصادف»، «مرگ دو کارگر فولاد بافق بر اثر حادثه کار»، «مرگ یک کارگر در عمق ۱۲۰ متری چاه آب در محدوده شهرک صنعتی ماشین سازی و فناوری های برتر مشهد»، «مرگ کارگر شهرداری زنجان بر اثر در رفتن جک ماشین زباله»، «مرگ کارگر شهرداری مشکین شهر بر اثر تصادف»، «مرگ یک کارگر در گودبرداری غیراصولی در نظرآباد کرج»، «مرگ کارگر راه آهن گرمسار بر اثر برخورد با قطار»، «واژگونی مینی بوس حامل کارگران شهرک صنعتی عطار نیشابوری و مجروح شدن ۱۶ کارگر»، «مصدومیت ۸ کارگر پتوی لیلیان بافت یزد در حادثه تصادف سرویس کارگران» و حوادث بسیاری دیگر که در ماه آبان اتفاق افتاده است؛ اخباری که خبرگزاری ایلنا گزارش داده است.

آخرین آمار حوادث ناشی از کار را مدیر دفتر معاینات بالینی سازمان پزشکی قانونی ارائه داده است؛ به گفته او، تعداد افرادی که در سال ۱۴۰۰ به دلیل حوادث ناشی از کار به پزشکی قانونی مراجعه کرده اند ۲۸ هزار مورد است. همچنین به گفته معاون روابط کار وزارت کار، حدود ۸۰۰ کارگر سالانه به دلیل حوادث ناشی از کار فوت و ۱۳ هزار کارگر دچار قطع عضو و مصدومیت می شوند.

سکانس پنجم؛ عوامل تاثیرگذار در حوادث کارگری
قانون کار از ماده ۸۵ تا ۹۵ به مسائل مربوط به ایمنی و بهداشت کار و راه های «صیانت از نیروی انسانی» پرداخته است. مطابق ماده ۹۱ قانون کار، کارفرمایان مسئول حفظ سلامت و بهداشت کارگران هستند. آنها باید «وسایل و امکانات لازم را تهیه و در اختیار کارگران قرار داده و چگونگی کاربرد وسایل فوق الذکر را به آنان بیاموزند و درخصوص رعایت مقررات حفاظتی و بهداشتی نظارت نمایند.» اگرچه با توجه به آمار بالای حوادث کار در کشور به جرات می توان گفت که این موارد به درستی اجرا نمی شوند و کارگران هم توان دفاع از حقوق خود را آنچنان که باید ندارند. معاون روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با اشاره به کمبود تعداد بازرسان کار در کشور، استفاده از ظرفیت بسیج در این خصوص را کمک کننده دانسته و می گوید: با وجود فعالیت ۸۰۰ بازرس کار در کشور به دلیل گستره واحدهای تولیدی توانایی رسیدگی به تمام امور میسر نیست اما با ظرفیتی که بسیج در اختیار دارد، می توان از آن در زمینه پایش ایمنی و صیانت از نیروی کار کمک گرفت. به گفته علی حسین رعیتی فرد در حال حاضر مسئولان بسیج در کارخانجات آمادگی ارائه آموزش های مورد نیاز ایمنی را به عنوان همیار ایمنی به کارگران دارند چرا که بسیاری از حوادث ناشی از کار به علت بی احتیاطی و نبود آموزش های کافی صورت می گیرد لذا ظرفیت بسیج برای تشکیل کمیته های حفاظت فنی در مراکز تولیدی می تواند کمک کننده باشد.

بر اساس بررسی ها توسط وزارت تعاون، کار و رفاه، ۱۱ عامل اصلی در بروز حوادث محیط کار نقش داشته اند که استفاده از وسایل بی حفاظ از آن جمله است.

همچنین استفاده از وسایل معیوب، بی احتیاطی، نور ناقص، تهویه نامطلوب، لباس خطرناک، فقدان اطلاعات، عدم آموزش، عدم استفاده از وسایل حفاظتی، عدم رعایت مقررات ایمنی و ازدحام و بی نظمی تجهیزات، به عنوان مهمترین دلایل بروز حوادث ناشی از کار شناخته شدند.

نور ناقص و فقدان آموزش در بین عوامل ۱۱ گانه بروز حادثه در محیط های کاری، دارای کمترین سهم و پس از آن تهویه نامطلوب، استفاده از لباس خطرناک و ازدحام و بی نظمی تجهیزات قرار دارد.

در میان ۴۶۰۰ نمونه بررسی شده، ۱۱ عامل در بروز حوادث ناشی از کار نقش بسیار تاثیرگذاری داشته اند.