لطفا بفرمایید بیماری صرع چیست و در اثر چه عواملی به‌وجود می‌آید؟

صرع بیماری شایعی در کشوراست که حدود یک میلیون و 200 هزار نفر به آن مبتلا هستند. صرع یک بیماری مزمن مغزی است که می‌تواند سال‌های طولانی فرد را درگیر خود کند. این بیماری با حملات مکرر تشنج بروز می‌کند. اما در بیماری صرع، علت واضحی مانند عوامل متابولیک یا ضایعه ساختاری برای حملات تشنج پیدا نمی‌شود. تقریبا نیمی از افرادی که به این بیماری مبتلا هستند علت ابتلایشان را نمی دانند. گاهی ممکن است افراد به دلایل مختلفی مانند ضربه به سر، سابقه خانوادگی، عفونت‌های مغزی، دمانس یا زوال عقل، بیماری‌های عفونی و آسیب‌های پیش از تولد به این بیماری مبتلا شوند.

آیا بیماری صرع دارای انواع گوناگونی است؟

به‌طور کلی بیماری صرع به دو گروه منتشر و موضعی تقسیم‌ می‌شود. صرع منتشر، تمام مغز را درگیر حمله بیماری می‌کند. در نتیجه باعث از دست‌رفتن هوشیاری و بروز حرکات، به‌خصوص در اندام‌ها می‌شود، اما صرع موضعی تمام قسمت‌های مغز را درگیر حمله نمی‌کند، بیمار معمولا هوشیاری خود را از دست نمی‌دهد، بلکه فقط دچار درجاتی از اختلال هوشیاری می‌شود. از علایم این بیماری می‌توان به حرکات غیرطبیعی بدن اشاره کرد.

صرع با چه علائمی ‌همراه است؟

علایم صرع معمولا با توجه به نوع تشنج متفاوت است اما علایم آن معمولا شامل گیجی موقت، از دست دادن هوشیاری، علایم روانی و عدم کنترل حرکات دست و پا است. بیماری صرع با تشنج همراه است و دارای دو مرحله است در هر دوی در این مراحل، بیمار هوشیاری خود را به طور کامل از دست می‌دهد. در مرحله اول این نوع تشنج، اندام‌ها دچار گرفتگی و کشیدگی می‌شوند و همزمان اختلال در تنفس رخ می‌دهد. در مرحله دوم تشنج بیمار در کل اندام‌ها دچار حرکات پرشی می‌شود. اغلب افراد، بیماری صرع را با این نوع تشنج می‌شناسند. در تشنج موضعی، حملات بسیار متنوع و گسترده‌ای وجود دارد که از جمله آنها می‌توان به خیرگی چشم‌ها، ملچ ملوچ کردن دهان، جابجا کردن مکرر اشیاء و انجام حرکات تکراری مثل سفت کردن پیچ و... اشاره کرد. اگرچه تشنج موضعی با بی‌هوشی همراه نیست، اما باعث اختلال در سطح هوشیاری و انجام حرکات غیرارادی می‌شود. درواقع، فرد حین این حمله از ارتباط با دیگران خارج است؛ یعنی قادر به پاسخگویی و فهم آنها نیست. حملات مکرر تشنج بر کیفیت زندگی فرد و انجام امور روزمره تاثیر منفی می‌گذارد. این بیماران نیاز به مراقبت مداوم دارند و از انجام فعالیت‌هایی مثل رانندگی محروم هستند. عوارض روانی مثل اضطراب و افسردگی حاصل از صرع نیز زندگی فرد را دچار اختلال می‌کند.

چه عواملی احتمال بروز حمله صرع را بالا می‌برند؟

مصرف‌نکردن درست و به‌موقع داروها، گرسنگی، خستگی، کم‌خوابی، عصبی‌شدن، تب و مصرف الکل و سیگار برای مبتلایان به صرع، تهدیدکننده‌اند و احتمال بروز تشنج را بالا می‌برند. بنابراین لازم است از آنها پرهیز شود.

آیا این بیماری قابل درمان است؟

در حال حاضر داروهای زیادی برای درمان صرع وجود دارد که خوشبختانه عوارض جانبی کمتری دارند و این بیماری را کنترل می‌کنند اما حدود یک‌سوم از مبتلایان به صرع نسبت به درمان دارویی مقاوم هستند و حتی با مصرف داروها هم دچار تشنج می‌شوند. از اینرو باید جراحی شوند.

چگونه می‌توان از این بیماری پیشگیری کرد؟

برای پیشگیری از این بیماری داشتن شیوه زندگی سالم، تغذیه سالم و خواب خوب از اهمیت زیادی برخوردار است. بیماران باید از مواد مخدر و الکل دوری کنند و داروهایشان را به موقع مصرف کنند و سعی کنند در معرض نورهای چشمک‌زن هم قرار نگیرند.