وی گفت: این همایش در راستای حل مساله کودکانی تشکیل شده است که اگر حمایت و توجه لازم را دریافت کنند می توانند برای کشور افتخارآمیز شوند.  
کارگروه های اندیشه ورزان کودکان کار و خیابان همت شان را بر این گذاشته اند که چرا با وجود مکلف شدن ۱۶ دستگاه باز چالش پیش رو حل نشده است و چه بسا در حال فزونی است؟  
احمدی صدر تصریح کرد: پرسش اینجاست که آیا ضوابط و قوانین موجود کافی است یا نیاز به تکمیل دارد؟ آیا نهادها و دستگاه ها به وظایف شان به درستی عمل کرده اند؟ آیا در نتیجه  چند سال فعالیت در این حوزه به یک مدل و الگوی واحد دست یافته ایم یا خیر؟  

وی افزود: میز کار کودک در قرارگاه تحول اجتماعی با برگزاری جلسات متعدد تلاشش بر این بوده است که با حمایت نیروهای مردمی در سایه تکیه گاه حاکمیت به یک مدل واحد دست پیدا کرده که بتواند این مساله را به سرانجام مطلوب برساند.  

احمدی صدر حل مساله کودک کار را عرصه همدوشی و تلاش مردم با مسئولان دانست و بیان کرد: در این حوزه مردم مثال نهالی هستند که حاکمیت تکیه گاهی برای قدکشیدن و ریشه دواندن مردم است اگر با این نگاه به مساله نگاه کنیم قطعا نهال به بار می نشیند.  

وی تصریح کرد: علاج مسایل اجتماعی توجه به ظرفیت عظیم مردم است و امروز در فضای کنونی مساله کودک کار عرصه ای نیست به شعار بتوان آن را  ختم کرد.
احمدی صدر بر تفکیک کودکان کار در حل مساله تاکید کرد و افزود: کار جوهره مرد است و باید کودکان تفکیک شوند کودکانی که زیر سن قانونی در کارگاه ها و شرکت ها و... مشغول هستند باید شناسایی شوند و با این مساله برخورد شود اما کودک بالای سن قانونی اگر تلاش می کند بسیار متفاوت از کودکان زیر سن قانونی است. مقابله با استثمار و بهره کشی از کودکانی که به جهت فقر در کف خیابان ها آواره هستند باید جدی مدنظر قرار گیرد.