انتظار از نیروی کار در این شرایط جدید ناشی از تغییرات سبک زندگی، روند و سرعت رشد تکنولوژی کارکردی در زندگی افراد جامعه بسیار متفاوت از نیروی کار دهه‌ها و سالهای گذشته است.

افراد دانش‌آموخته، کارگران ساده، نیروی کار ماهر و حتی افراد بدون مهارت یا کم مهارت در بازارکار حال حاضر بدون توجه به نیازبازار و ضرورت‌های کارکردی مهم حوزه اشتغال و کسب و کار امکان استمرار شغل و درآمدزایی ندارند.

یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین ضرورت‌های همیشگی بازارکار در قالب مهارت‌های شغلی همواره مورد توجه فعالان حوزه کسب و کار قرار داشته است، اما با توصیفات و استاندارهای جدید مهارتی، خلق شغل‌های جدید و ظهور برخی شغل‌ها در آینده و اهمیت به‌روزرسانی مهارت‌ها، نگاه جامعه کار نسبت به نیروی کار نیز دستخوش تغییرات قابل توجهی شده است.

غفلت نیروی کار از تغییرات ماهیتی و شکلی کسب و کار، عدم درک نیاز بازارکار و البته بی توجهی به به‌روزرسانی مهارت‌ها و کسب مهارت‌های تازه با استاندارهای کیفی لازم، شرایط دوری وی از بازار اشتغال را فراهم آورده و در واقع امنیت و آینده شغلی نیروی کار را با خطر مواجه می‌کند.

نقش سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای در وضعیت ترسیم شده تدوین و تنظیم استانداردهای جدید آموزشی و تسریع در اجرای سیاست‌های کلان آموزش و مهارت محور در راستای تحقق اهداف مرتبط با تربیت نیروی کار و ارتقاء کمی و کیفی سطح مربیان و آموزش‌های مهارتی است.

اما نیروی کار در این شرایط باید جذابیت‌های تازه بازار اشتغال و الزام شکل گرفته استمرار مهارت‌آموزی و البته نیاز کسب و کار را درک کرده و برای حضور مستمر در این بازار از دوره‌های جدید مهارتی برای کسب دانش روز این حوزه بهره‌مند شود.

مسئله ویژه اما به علت حرکت تند رشد استانداردهای جدید مهارتی و تغییرات سریع کسب و کار و دگرگونی ماهیتی بازارکار، تسریع در تصمیم‌گیری نیروی کار برای حضور در دوره‌های جدید مهارت‌آموزی برای استمرار اشتغال است.

با این توصیف نیروی کار بدون مهارت، کم مهارت یا دارای مهارت‌های غیرلازم در شکل جدید بازار اشتغال، تولید و خدمات یا شغل خود را از دست داده و یا درآمدزایی لازم را به لحاظ حضور در شغل‌های کمک اهمیت و به علت جاماندن از تغییرات مهارتی نخواهد داشت.