طبق گزارش سال ۲۰۲۲ سازمان ملل، میزان دسترسی به فناوری‌های کمکی در برخی از کشورهای با درآمد کم و متوسط به سه درصد می رسد.
طبق مطالعه‌ای که اخیراً انجام شده، انتظار می‌رود در سطح جهانی، بازار فناوری‌های کمکی برای معلولان و سالمندان تا سال ۲۰۲۸ به بیش از ۶۰ میلیارد دلار برسد. در عین حال نتایج این مطالعه نشان می‌دهد انتظار می‌رود افزایش تقاضا در منطقه آسیا و اقیانوسیه به دلیل جمعیت زیاد این منطقه و افزایش آگاهی در مورد مراقبت‌های بهداشتی بهتر، سریع‌ترین نرخ رشد را داشته باشد.
«وسلی پرایور»، مشاور اصلی موسسه بهداشت جهانی نوسال دانشگاه ملبورن در استرالیا می گوید: «تقاضا برای خدمات توانبخشی و فناوری‌های کمکی به دلایل مختلف در حال افزایش است از جمله افزایش میزان بیماری‌های غیرواگیر به نسبت بیماری‌های واگیردار. همچنین به دلیل کاهش بعد خانوار به عنوان یک پدیده جهانی، احتمال مراقبت اعضاء خانوار از سالمندان کاهش یافته و این امر نیاز به نیروهای آموزش‌دیده برای کمک به سالمندان و معلولان را افزایش می‌دهد.»
همچنین به گفته «آبنر مانلاپاز»، رئیس مرکز زندگی مستقل و کارمند ارشد مرکز سیاست فراگیر، یکی از معضلات کشورهای در حال توسعه، فناوری‌های کمکی بی‌کیفیت است که ماندگاری کمتری نسبت به اجناس با کیفیت دارد. او می‌گوید، برای مثال، یک ویلچر ارزان تنها شش ماه تا یک سال دوام می‌آورد، در حالی که یک ویلچر با کیفیت خوب می‌تواند تا ده سال دوام بیاورد.
همچنین معضل دیگر به واردات فناوری‌های کمکی دست دوم و مستعمل در کشورهای فقیر باز می‌گردد. «ستارکی ماکاناوایی»، مدیر اجرایی انجمن معلولان اقیانوس آرام، می‌گوید: «کشورهای جزیره‌ای اقیانوس آرام اغلب به عنوان محل تخلیه محصولات دست‌دوم یا بلاستفاده کشورهای توسعه یافته تبدیل شده‌اند.»
در عین حال برخی دولت‌ها و جوامع مدنی در منطقه آسیا و اقیانوسیه در حال اتخاذ تدابیری مانند تولید دستگاه‌های محلی برای گسترش دسترسی به فناوری‌های کمکی هستند.
برای مثال دولت جمهوری دموکراتیک خلق لائوس تولید وسایلی مانند عصاهای زیر بغل و آرنج، قاب‌های ایستاده و واکرهای فلج مغزی را در دستور کار قرار داده تا به صورت محلی ساخته شده و مقرون‌به‌صرفه‌تر و پایدارتر باشند.
در کامبوج نیز در حال حاضر سه تولیدکننده ویلچر محلی وجود دارد که ویلچرهای استاندارد می‌سازند. همچنین یک کارخانه قطعات ارتوپدی محلی، که توسط کمیته بین‌المللی صلیب سرخ دو دهه پیش راه‌اندازی شد و اکنون توسط بنیاد افراد دارای معلولیت کشور کامبوج اداره می‌شود. مدیر اداره افراد دارای معلولیت کشور کامبوج می‌گوید مردم این کشور اکنون به پروتزهای تیتانیوم رایگان و سطح بالایی دسترسی دارند که قطعات آن از شرکت‌های کلاس جهانی تهیه می‌شود.
فناوری کمکی یک اصطلاح کلی برای دستگاه‌ها و خدمات مرتبط است که به کاربران کمک می‌کند با بهبود عملکردشان در فعالیت‌های روزانه با استقلال بیشتری زندگی کنند.
نظر شما