آیا شرکت‌های تولید دارو می‌توانند سود خود را حفظ کنند؟

داروهای کاهش وزن با نام علمی آگونیست‌های glp-۱ به مصرف‌کنندگان این امکان را می‌دهد تا چربی‌های خود را کاهش دهند و از شر اثرات منفی چاق خلاص شوند. بر سر این داروهای لاغری رقابت فشرده‌ای بین شرکت‌های مختلف وجود دارد. از ژوئن ۲۰۲۱، زمانی که Wegovy، اولین داروی لاغری glp-۱ در آمریکا راه اندازی شد، ارزش بازار ww (سابق Weight Watchers) ۹۰٪ سقوط کرد. حتی در ۲۸ فوریه، اپرا وینفری اعلام کرد که از هیئت مدیره شرکت رژیم غذایی استعفا می‌دهد و تمام سهام خود را می‌فروشد تا از تضاد منافع در مورد استفاده او از glp-۱ جلوگیری کند. در این بازی، حتی غول‌های غذایی مانند نستله در حال برنامه‌ریزی برای آینده‌ای هستند که در آن مصرف این داروهای لاغری،  تقاضا برای تنقلات شیرین را کاهش می‌دهند.

با این حال، بزرگترین تأثیر داروهای لاغری، تاکنون برای سازندگان آن‌ها بوده است. فروش Wegovy که توسط یک شرکت دانمارکی به نام Novo Nordisk توسعه یافته است، از ۸۷۶ میلیون دلار در سال ۲۰۲۲ به ۴.۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳ افزایش یافته است. این شرکت انتظار دارد که حجم فروشش در سال جدید دو برابر شود. همچنین انتظار می‌رود داروی Zepbound که در ماه نوامبر توسط الی لیلی، غول داروسازی آمریکایی به بازار معرفی شد، تا امسال، ۲.۹ میلیارد دلار فروش داشته باشد. بلومبرگ، شرکت داده پرداز، پیش‌بینی کرده که تا سال ۲۰۳۰ فروش سالانه داروهای کاهش وزن به ۸۰ میلیارد دلار خواهد رسید که آن‌ها را در میان بزرگترین کلاس‌های دارو در تاریخ قرار می‌دهد. انتظار می رود شرکت‌های Eli Lilly و Novo Nordisk بیش از ۹۰ درصد بازار را در دست بگیرند. در واقع، در سه سال گذشته، ارزش بازار Novo Nordisk به بیش از سه برابر افزایش یافته و به ۵۶۰ میلیارد دلار رسیده است که آن را به با ارزش‌ترین شرکت اروپا تبدیل کرده است. ارزش شرکت الی لیلی ۷۴۰ میلیارد دلار است که از اول سال ۲۰۲۳ تاکنون دوبرابر شده است. این دو شرکت اکنون دو شرکت بزرگ داروسازی جهان از نظر ارزش بازار هستند.

داروهای آگونیست glp-۱ بسیار موثر در لاغری و به نسبت بی خطر هستند. این داروها در ابتدا برای کمک به بیماران دیابتی و با ترویج تولید انسولین به بازار معرفی شدند. این داروها پاسخ بدن به غذا خوردن را تنظیم می‌کنند و با ایجاد احساس سیری، اشتها را سرکوب می‌کنند. بیمارانی که برای کاهش وزن این داروها را مصرف می‌کنند، نسبت به افرادی که در برنامه‌های دیگر مدیریت وزن هستند، وزن بیشتری از دست می‌دهند. در آزمایشات بالینی، کاربران Wegovy به طور متوسط حدود ۱۵٪ از وزن بدن خود را کاهش می‌دهند.

طبق اعلام فدراسیون جهانی چاقی، ۲.۷ میلیارد نفر یا ۳۸ درصد از افراد بالای پنج سال چاق یا اضافه وزن دارند، بنابراین تقاضا برای این داروها نیز روزبه روز افزایش پیدا می‌کند و البته از آنجایی که تزریق‌ها باید به صورت هفتگی انجام شوند، هرچه افراد بیشتری درمان را شروع کنند، تقاضای کل داروها نیز سریع‌تر افزایش می‌یابد.

این داروها برای ساخت به دو جزء اصلی نیاز دارند: ماده فعال و «قلم‌های لاغری» که بیماران برای تزریق دارو از آن‌ها استفاده می‌کنند. در حال حاضر پیدا کردن هر دوی این موارد اولیه به سختی اتفاق می‌افتد. نه شرکت دانمارکی و نه رقیب آمریکایی‌اش توضیح نداده‌اند که چرا قادر به تامین مواد شیمیایی بیشتر نیستند. در نوامبر، شرکت آمریکایی اعلام کرد که ۲.۵ میلیارد دلار برای یک کارخانه جدید در آلمان هزینه خواهد کرد، و Novo Nordisk نیز گفت که ۶ میلیارد دلار برای توسعه ظرفیت در سایت دانمارکی خود سرمایه گذاری خواهد کرد. در فوریه، شرکت مادر Novo Nordisk با پرداخت ۱۶.۵ میلیارد دلار برای Catalent، یک تولید کننده بزرگ آمریکایی، موافقت کرد تا تولید را برای بازار غول پیکر آمریکا تقویت کند. اما با وجود این افزایش سرمایه گذاری‌ها، تحلیلگران انتظار دارند تقاضا برای حداقل چند سال از عرضه دارو پیشی بگیرد.

طبق آمار، در حال حاضر فقط نیمی از ۱۱۰ میلیون آمریکایی چاق از طریق بیمه درمانی خود به داروها لاغری دسترسی داشته‌اند. برای دستیابی به یک درآمد خوب، شرکت‌های Eli Lilly و Novo Nordisk باید درمان‌های خود را در دسترس گروه وسیع‌تری از بیماران قرار دهند. Medicare، یک برنامه مراقبت بهداشتی دولتی برای سالمندان، طبق قانون از پوشش بیمه‌ای داروهای کاهش وزن منع شده است. بیمه‌های خصوصی سلامت نیز به دلیل هزینه‌های زیاد این داروها به تعویق افتاده‌اند. حتی اگر بیمه‌ها ۶۰% از قیمت فهرست Wegovy در آمریکا را که حدود ۱۶۰۰۰ دلار در سال است، پرداخت کنند، بسیاری از شرکت‌های بیمه، تمایلی به پوشش داروهای گران قیمتی که باید به طور نامحدود مصرف شود، ندارند.

برای وارد کردن شرکت‌های بیمه به پوشش بیمه‌ای این داروها، معمولا دو آزمایش‌ انجام می‌شود تا ثابت کنند که glp-۱ چیزی بیش از کمک به کاهش وزن افراد است. آزمایشی توسط Novo Nordisk نشان داده که Wegovy خطر ابتلا به مشکلات قلبی عمده را تا ۲۰٪ کاهش می‌دهد. الی لیلی در حال انجام آزمایشی غول پیکر با ۱۵۰۰۰ شرکت کننده است که قرار است در سال ۲۰۲۷ به پایان برسد، که تأثیر تیرزپاتید، ماده فعال در Zepbound و Mounjaro، داروی دیابت مرتبط، را بر سلامت کلی و طول عمر بزرگسالان چاق مطالعه می‌کند. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد glp-۱ به شرایطی مانند آپنه خواب، بیماری مزمن کلیوی، بیماری آلزایمر و بیماری کبد چرب نیز کمک می کند. تاثیر استفاده از داروهای glp-۱ برای درمان این بیماری‌ها هنوز تایید نشده است، اما دیوید رازینگر از Leerink Partners، یک بانک سرمایه گذاری، معتقد است که با افزایش مزایای سلامتی، انکار پوشش برای بیمه گذاران دشوار خواهد شد.

ورود این داروها به پوشش بیمه‌ای، همچنان یک چالش سوم را باقی می‌گذارد: رقابت، بازار پر رونق و سیل افراد چاق، بیزینس‌های مختلفی از داروخانه‌های بزرگ تا استارت آپ‌های بیوتکنولوژی را به راه انداخته است. بلومبرگ تخمین زده که نزدیک به ۱۰۰ داروی جدید برای کاهش وزن، در مراحل مختلف توسعه قرار دارند. بیشتر این شرکت‌ها در حال اصلاح رویکرد glp-۱ برای ساخت داروهایی هستند که با کاهش وزن بیشتر یا استفاده آسان‌تر، از داروهای موجود پیشی بگیرند.

غذای ترکیبی

یک ایده برای افزایش اثربخشی این داروها، هدف قرار دادن آگونیست دیگری همراه با glp-۱ است. داروی Zepbound gip را به همراه glp-۱ برای افزایش مصرف انرژی، کاهش تجمع چربی و کاهش تهوع هدف قرار می دهد. Viking Therapeutics، یک شرکت بیوتکنولوژی آمریکایی، به طور مشابه دو گیرنده را با داروی خود هدف قرار داده است. در ۲۷ فوریه داده‌های آزمایشی را به اشتراک گذاشت که نشان می‌داد داروی ضد چاقی آن به بیماران کمک می‌کند حتی از Zepbound وزن بیشتری کم کنند. قیمت سهام وایکینگ بیش از دو برابر شد. دارویی که توسط Boehringer Ingelheim، یک شرکت دارویی آلمانی، و Zealand Pharma، یک شرکت بیوتکنولوژی دانمارکی در حال توسعه است، glp-۱ و گیرنده دیگری را برای اطمینان از کاهش وزن و مبارزه با بیماری‌های کبدی هدف قرار داده است.

رقبای دیگر، مانند فایزر، غول دارویی آمریکایی و Carmot Therapeutics، که یک استارت آپ بیوتکنولوژی است و به تازگی توسط Roche، غول سوئیسی، به مبلغ ۲.۷ میلیارد دلار خریداری شده، تلاش خود را روی از بین بردن سوزن‌های لاغری متمرکز کرده‌اند. داروهای خوراکی علاوه بر ارزان‌تر بودن و تولید آسان‌تر، مانند بسیاری از داروهای تزریقی نیازی به یخچال ندارند. این باعث می‌شود که آن‌ها برای بیماران در کشورهای فقیرتر که بسیاری از آن‌ها نیز با بحران چاقی روبرو هستند، اما امکان نگهداری دارو در دمای سرد را ندارند، مناسب‌تر از سوزن‌ها باشند، اما این مراحل تغییر قطعا زمان‌بر خواهند بود و زمانی طول خواهد کشید تا سرنوشت این رقابت‌ها مشخص شود. توسعه یک داروی جدید به طور متوسط ۹ سال طول می‌کشد و حتی داروهایی که اکنون در مراحل اولیه آزمایش هستند، بعید است تا قبل از سال ۲۰۲۷ در دسترس باشند.

کد خبر: 69522

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 1 + 5 =