خانواده آمبانی و پلوتوکرات در هند نام‌های معروفی هستند. اما آن‌ها نماینده ثروتمندان هند نیستند. میلیاردرهای هندی، تقریباً طبق تعریف، تعداد معدودی هستند. بر اساس گزارش فوربس، گردآورنده فهرست‌ ثروتمندان جهان، تنها ۱۸۶ مورد از این ثروتمندان در هند هستند. این ثروتمندان نسبت به تعدادشان تأثیر زیادی بر الگوهای مصرف، سرمایه‌گذاری و رشد در هند دارند و البته تمایلی برای سرتیتر اخبار و تبلیغات بودن ندارند.

هیچ تعریف ثابتی از فرد "ثروتمند" در هند وجود ندارد. یک تعریف پذیرفته‌شده داشتن دارایی خالص یک میلیون دلار است که البته این باعث می‌شود افرادی که پول خود را به صورت نقد نگهداری می‌کنند شمارش نشوند. بر اساس این تعریف، هند در سال ۲۰۲۲ حدود ۸۵۰ هزار ثروتمند میلیون دلاری داشته که بر اساس تحقیقات انجام شده توسط Credit Suisse، یک بانک سوئیسی، ۴۷۳۰۰۰ میلیونر نسبت به یک دهه قبل به جمعیت آن‌ها اضافه شده است. بین سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۲۲، تعداد میلیونرهای هندی با نرخ سالانه ۸.۵ درصد رشد کرده که از میانگین رشد تولید ناخالص داخلی ۵.۶ درصد پیشی گرفته است. اکنون نیز این انتظار وجود دارد که تعداد ثروتمندان هندی بین ۱۵ تا ۲۰ درصد نسبت به سال قبل افزایش یابد. این افراد، ثروتمندان جدیدی هستند که اطلاعاتی جمعیت‌شناختی درباره‌ آن‌ها وجود ندارد، اما یک مسئله در مورد آن‌ها کاملا مشخص است و آن این که این ثروتمندان جدید هیچ شباهتی به ثروتمندان قدیمی هند ندارند.

اولین تفاوت آن‌ها با نسل قدیم ثروتمندان هند در این است که دیگر لازم نیست در شهرهای درجه یکی مانند بمبئی، دهلی یا بنگلور زندگی کنند. جیدیپ هانسراج، که به مدت ۱۵ سال در کوتاک ماهیندرا، مدیریت یک بانک بزرگ را بر عهده داشت و اکنون ریاست تجارت اوراق بهادار را بر عهده دارد، می‌گوید که افزایش سرمایه‌گذاران از شهرهای کوچک خارق‌العاده است. آن‌ها از "ایندور یا بوپال یا لاکنو یا کانپور" که شهرهای کوچکی هستند وارد این بازار شده‌اند.

این تنوع جغرافیایی ثروت، محصول بهبود زیرساخت‌های هند است. این امر باعث کاهش هزینه‌های حمل و نقل و سرعت بخشیدن به حمل و نقل صنعتی شده است. همچنین این مسئله شامل گسترش اتصالات هوایی، اینترنت پرسرعت و مشوق‌های سرمایه‌گذاری از سوی دولت‌های ایالتی است که مایل به تصاحب بخشی از اقتصاد رو به رشد هند هستند. از سوی دیگر، صاحبان ثروت نیز در حال گسترش خدمات به مشتریان در تمامی بخش‌های هند هستند.

دومین تغییر ایجاد شده در میانگین سنی افراد ثروتمند است. زمانی میانگین ثروتمندان هند بالای ۵۰ سال بود اما اکنون میلیونرها اغلب ۴۰ و ۳۰ ساله هستند. برخی از آن‌ها از تملک زمین‌های دولتی برای پروژه‌های زیربنایی سود برده‌اند و مبالغ هنگفتی از دارایی‌های غیرمولد به دست آورده‌اند، اما بسیاری از تجار نسل اول کسانی هستند که لوازم مصرفی مانند ویفر، لباس یا پاپادوم، یا کالاهای ضروری برای یک اقتصاد رو به رشد، مانند میلگرد یا بلبرینگ، را تولید می‌کنند و طبقه متوسط هند را تشکیل می‌دهند.

سومین تغییر عمده در کاری است که ثروتمندان جدید با ثروت خود چه از نظر سرمایه‌گذاری و چه از نظر مصرف انجام می‌دهند. آن‌ها نسبت به والدین خود با بازار سرمایه راحت‌تر هستند. ثروتمندان هنوز مقدار زیادی طلا و خانه در هند و خارج از کشور می‌خرند، اما علاقه آن‌ها به بازارها و اشتهای آن‌ها برای ریسک نیز افزایش یافته است. این بدان معنا نیست که آن‌ها از مصرف دوری می‌کنند. تعطیلات خارج از کشور و برگزاری مراسم‌هایی مانند عروسی‌های عجیب و غریب و ماشین‌های شیک یک تفریح رایج بین ثروتمندان است. (مرسدس بنز انتظار دارد که هند در سه سال آینده به سومین بازار بزرگ خود در خارج از آلمان تبدیل شود)، برندها و هتل‌های لوکس اروپایی در شهرهای هند به طور فزاینده‌ای رایج هستند. سال گذشته دیور نمایشگاهی را در بمبئی برگزار کرد و در سال ۲۰۲۲ صنعت ساعت سوئیس رکورد یک سال صادرات به هند را تجربه کرد. تاتا، یک شرکت بزرگ هندی، رشد قابل توجهی در تجارت کالاهای لوکس و هتل‌های پنج ستاره خود، به ویژه در شهرهای کوچکتر داشته است و اکنون نیز در حال برنامه‌ریزی برای افتتاح ۲۵ هتل است که بسیاری از آن‌ها سطح بالا هستند. همچنین قرار است در سال آینده یک فرودگاه بین‌المللی در بمبئی افتتاح شود و یک پنجم پارکینگ خود را برای جت‌های شخصی اختصاص خواهد داد.

در عین حال دو خطر می‌تواند رشد طبقه جدید ثروتمند هند را متوقف کند. اولین مورد تغییرات سیاسی، نظارتی یا مالیاتی است. ریسک‌پذیری در سرمایه‌گذاری و مصرف آزادانه ناشی از اطمینان در میان ثروتمندان است که باعث این رشد اقتصادی شده است. بی‌ثباتی سیاسی می‌تواند باعث عقب‌نشینی به سمت سرمایه‌گذاری‌های مطمئن‌تر با هزینه‌های کمتر شود. اگرچه ثروتمندان هند عمدتاً در برابر تورم داخلی مصون هستند، اما نسبت به تغییرات مالیات، به ویژه در مورد درآمد و هزینه‌های تجملی بسیار حساس هستند.

خطر دیگر فرار ثروتمندان است. Henley and Partners، یک شرکت مهاجرتی سطح بالا، تخمین زده که ۷۵۰۰ میلیونر هندی در سال ۲۰۲۲ به خارج از کشور نقل مکان کرده‌اند. بسیاری دیگر بی سر و صدا خانه‌های دوم در دبی، لندن یا سنگاپور خریده‌اند. آن‌ها حق نقل مکان به این کشورها را به عنوان راهی برای حفظ سرمایه‌های خود می‌دانند. آن‌ها مایل هستند فرزندان خود را به دانشگاه‌های خارجی بفرستند و کیفیت زندگی بالاتر، مدرسه بهتر برای فرزندان‌شان و محیطی تمیزتر برای زندگی و اقتصاد آن‌ها را برای تغییر مکان زندگی وسوسه می‌کند. در کنار این مسائل، ثروتمندان جدید هند، مانند نخبگان قبلی، گروهی میهن‌پرست هستند. بسیاری از آن‌ها مشتاق هستند که به بهبود زندگی سایر هندی‌ها کمک کنند در حالی که خودشان نیز از کیفیت زندگی بالایی برخوردارند. به همین خاطر بسیار مشتاق هستند که هند نیز تغییر کند.