به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از گاردین؛ روز سه‌شنبه، پاسکال اسمت (Pascal Smet)، وزیر امور برنامه‌ریزی و میراث شهر بروکسل در بلژیک، راهبردی را برای استعمارزدایی از فضاهای عمومی پایتخت این کشور ارائه کرد. این استراتژی ۱۴ مورد را پیشنهاد و رویکردی کلی در تجزیه و تحلیل شکایات و به صورت موردی اتخاذ می‌کند. منطقه پایتخت بروکسل به این استراتژی چراغ سبز نشان داده است.

هدف این استراتژی مبارزه با نژادپرستی در فضاهای عمومی است. این به رهبری آقای «اسمت» و شامل ۲۰ متخصص است که در سال ۲۰۲۰ کار خود را آغاز کرده‌اند. با توجه به اینکه اروپا تا حد زیادی فاقد یک رویکرد واحد برای برخورد با میراث و نمادهای استعمار در فضاهای عمومی است، این راهبرد دستورالعمل‌های جهانی را پیشنهاد می‌کند که می‌تواند توسط سایر شهرها نیز اتخاذ شود.

پایتخت بلژیک یکی از چند فرهنگی‌ترین (multicultural) شهرهای جهان است که حدود یک سوم جمعیت آن در کشور دیگری متولد شده‌اند. بنابراین تلاش برای ایجاد شهری که شامل ساکنینی با هر رنگ و آیین باشد، از نظر مقامات ضروری است.

اولین پیشنهاد طرح راهبردی این کارگروه، ایجاد کمیته راهنمایی جهت هدایت و اجرای باکیفیت طرح است. گام دوم تعیین یک هماهنگ‌کننده استعمارزدایی برای نظارت بر سیاست‌گذاران و کارشناسان مجری طرح خواهد بود و گام سوم تکمیل فهرستی از تمام میراث منقول، غیرمنقول و طبیعی مربوط به استعمار است. چهارمین و پنجمین گام‌ها، راه‌اندازی، اخذ مجوز، برنامه‌ریزی و انجام یک مطالعه امکان‌سنجی در مورد توسعه مرکز برای مقابله با نمادهای نژادپستی و استعمارگری است که در تاریخ این کشور نهادینه شده‌اند.

گام‌های ششم و هفتم به نوبه خود، خواستار تأمین بودجه سازمان‌هایی است که در زمینه یادبود و آموزش در مبارزه با نژادپرستی و فرهنگ استعماری کار می‌کنند. همچنین امکان‌سنجی یک یادبود برای قربانیان رژیم استعماری بلژیک نیز در دست بررسی قرار دارد.

در عین حال این کارگروه ایجاد یک انبار جهت نگهداری از اشیاء و میراث در حال جمع‌آوری و همچنین روزهایی را در تقویم برای گرامیداشت خاطره قربانینان را پیشنهاد می‌دهد. رژیم پادشاهی بلژیک به پادشاهی لئوپالد دوم بخش مهمی از ثروت بلژیک را در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم فراهم کرد. لئوپولد تعداد زیادی ساختمان، پروژه‌های شهری و کارهای عمومی را به طور عمده با سود حاصل از استعمار «کنگو» راه‌اندازی کرد.

لئوپولد مشتاقانه معتقد بود که مستعمرات خارج از کشور کلید عظمت یک کشور هستند و او با تلاشی خستگی‌ناپذیر برای به دست آوردن قلمرو استعماری بلژیک تلاش کرد. او «بلژیک کوچک ما» را به عنوان پایتخت یک امپراتوری بزرگ در خارج از کشور تصور می‌کرد. لئوپولد در نهایت شروع به کسب مستعمره به عنوان یک شهروند خصوصی کرد و دولت بلژیک برای این سرمایه‌گذاری با دادن پول از او حمایت کرد.

پس از طرح‌های ناموفق متعدد برای به دست آوردن مستعمرات در آفریقا و آسیا، در سال ۱۸۷۶ لئوپولد یک شرکت هلدینگ خصوصی را تشکیل داد. این شرکت که در لباس یک انجمن علمی و بشردوستانه تشکیل شده بود و آن را انجمن بین‌المللی آفریقا یا انجمن بین‌المللی برای اکتشاف و تمدن کنگو نامیدند شروع به کسب مستعمره در کنگو کرد.

بر اساس اسناد تاریخی، بین ۵ تا ۱۰ میلیون نفر در نتیجه استثمار استعماری تحت حاکمیت و اداره پادشاه بلژیک و کارمندانش جان خود را از دست دادند و تعداد زیادی از بومیان برای ایجاد وحشت و سرسپردگی به کمپانی خصوصی «انجمن بین‌المللی آفریقا» قطع عضو شدند.